 |
| Ajouter une légende |
مجلس اول و مجلس دوم را پیش ازین در سه بخش از نظر علاقمندان
گذراندیم. اینک مجلس سوم این نمایشنامه در بخش چهارم تقدیم دوستداران می شود و بخش
نهایی نمایشنامه را در صفحه ای دیگر (قسمت پنجم ) خواهید خواند.
.............................................................
مجلس سوم
(با عَر عَر ِ خر نور صحنه آرام آرام روشن می شود. امام که بر تخت ِ فقیه تکیه زده است
و شمشیری منحنی و خونین به کف دارد ، با اشارهء شمشیر خر را ساکت می کند.
حضار
همگی در نیمدایره ای به گِردِ تخت فقیه ایستاده اند.)
امام
از بهر ِ ادامهء نمایش
(سکوت)
لکن همگی کنید کُرنش
(حضّار تا زانو خم می شوند، تنها کیانوری ست
که تا پنجهء پا خم شده است. سکوت برقرار می شود،
امام تک تک ِ حضّار را نگاه می کندو در حالیکه با
اشارهء شمشیر آنها را شماره می کند ، متوجه وضع
غیر عادی کیانوری شده ، فریاد می کشد ) :
رقّاصی ِ زشت ِ ناستودَه
کافی ست رئیس ِ حزب ِ تودَه
زشت است قِر و قمیش ِ نسناس
از مُدعیان ِ چکش و داس
کیانوری
(مِن مِن کنان ، در حالیکه هنوز خم شده مانده است)
بر طبق ِ صداقت ِ سیاسی
تعظیم به طرز ِ آکروباسی
آنگونه که واضح است و معلوم
در حزب ِ کبیر ِ ماست مرسوم
این رسم که استراتژیکی ست
از بابت ِ فُرم ، اِستتیکی ست
امام
این سفسَطـَه با لسان ِ غربی
لکن بَسَه ای الاغ ِ شرقی
(کیانوری به حالت ِ عادی برمی گردد
و خود را با دیگران هماهنگ می کند)
(به حضار )
کافی ست ...
(حضار به حالت عادی برمی گردند)
شروع شد نمایش
(حضار پراکنده می شوند و هرکدام در جای
مناسب خود قرار می گیرند)
تعطیل کنیم این شش و بش
چون اُمّت ِ ما در انتظارَه
کِش دادن ِ بحث جا ندارَه
آخوند صاحب منصب
قربان ...
امام
(حرف او را قطع می کند)
بَسشه ای فقیه ِ دانی
چون پردَه ی پیش ، روضَه خوانی
این پردَه ی آخر درامَه
شب رَفتَه و کار ِ ما تمامَه
(به کیانوری)
خوب ، نوبت ِ توست جان ِ نوری
آن قصّــَه ی حزب را حضوری
در نزد همَه ببر به پایان
تا خدمت ِ تو شود نمایان
کیانوری
با عرض ِ تشکّرات ِ بسیار
من مفتخرم به عرض ِ گفتار
پاسدار
(به کیانوری)
تو مُفتی خری ، بدون ِ ابسار
امام (به پاسدار )
گفتم که حدود ِ خود نگه دار
(به کیانوری که با گردن ِ کج و مفلوک به امام نگاه می کند)
در زیر ِ عبای حضرت ِ من
از زخم ِ زبان نرنج لکن
(خر شروع به عر عر می کند. بعد از سکوت ِ خر) :
سرمشق بگیر ای برادر
بیعاری و دندَه پهنی از خر
دنبال بکن روایتت را
تاریخچَه وحَکایتت را
کیانوری
ای رهبر ِ پیر ، ای پدیده
امر ِ تو نهم به روی دیده
هرچند مخالفان ِ این پَست
در زُمرهء حاضرین زیاد است
با اینهمه تا امام باقی ست
در بزم ِ امام ، بنده ساقی ست
اکنون که به لُطف ِ کِردگاری
خون از سر ِ خُمره گشته جاری
ما نیز بنا به حُسن ِ مشرَب
در بزم ِ برادران ِ مکتب
ریزیم شراب ِ خون ِ اغیار
در جام ِ اجامر ِ سیهکار
این باده ِ خون که سرخ و ناب است
خون ِ دل ِ ضدّ انقلاب است
(با صدای گوینده صحنه فیکس می شود)
گوینده
خون ِ دل ِ کودکان ِ مظلوم
خون ِ دل ِ مادران ِ مغموم
خون ِ دل ِ خلق ِ زخم خورده
خون ِ دل ِ شوق ِ باد برده
خون ِ دل ِ اعتماد ِ یک قوم
در مَسلَخ ِ اعتقاد ِ یک قوم
خون ِ دل ِ دردِ خنجر از پُشت
خون ِ دل ِ قتل ِ باور از پُشت
خون ِ دل ِ داغ ِ داغداران
خون ِ دل ِ باغ ِ لاله کاران
خون ِ دل ِ انقلاب ِ خونین
فوّار ه زنان ز دشنه ء دین
خون دل صبح آفتابی
خون دل نسل ِ انقلابی
(گوینده ساکت می شود. صحنه به حالت عادّی باز می گردد)
کیانوری
این بادهء خون که سرخ و ناب است
خون دل ضدّ انقلاب است
پس نوش کنیم و شکر گوئیم
با خون سر و دست را بشوئیم
در سایهء ظلم و چتر ظلمت
خوانیم نماز ِ شومِ وحدت
امام
ای کُرّهء نوری ، ای نوادَه
کم گوی تعارَف ِ زیادَه
در مجلس ِ ما بدونِ تشویش
پرداز به اصل ِ مطلب ِ خویش
کیانوری
اکنون که امام ِ خوش خط و خال
فرمود به ما بدون اشکال
در جمع ِ برادان ِ مکتب
آئیم سراغ ِ اصل ِ مطلب
ما نیز بدون ترس و تشویش
دنبال کنیم قصهء خویش
گفتیم که حزب ما سرانجام
تشکیل شد و نمود اقدام
این حزب زبحث بی نیاز است
خوشرقصی ِ حزب ِ ما دراز است
چون نیمه شب است و وقت تنگ است
تعریف ز حزب ِ ما جفنگ است
ناچار برای اینکه بنده
با ذکر مثال های زنده
ثابت بکنم که حزب ِ توده
جز نوکر ارتجاع نبوده
زینروی بدونِ فوت ِ اوقات
انگشت نهم بر افتخارات
گفتم که اگرچه مردمی چند
با اصل ، درون ِ حزب بودند
با خدعهء خائنین ِ مشهور
این دسته شدند زود مقهور
ایجاد فراکسیون نمودیم
از دستهء خود برون نمودیم
اینک که حقیر خالی از بیم
در گفتن ِ حق گرفته تصمیم
در محضر ِ رهبر ِ تبهکار
خوشرقصی ِ خود نمایم اقرار
من سند دارم که نوکریم ما
با اهل ِ عبا برادریم ما
سال بیست و پنج ف سال ِ آفات
همدوشی فرقهء دموکرات
با سلطنه ها وزیر گشتن
همسایهء شاه و میر گشتن
رفتن توی چنگ رند ِ دربار
گفتن به قوام : بله سرکار!
خواباندن ِ موج ِ اعتصابات
پیروز شدن در انتخابات
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
درخدمت ِ قدرت ِ شما بود
درجنبش ی ملّی مصدق
بسیار علیه او زدیم نِق
مانند ِ آلنده مرد ِ شیلی
بر گوش ِ چپش زدیم سیلی
تا نفت کش شمال باشد
با روسیه درجوال باشد
هرچند که ارتجاع شریک بود
این سیلی ما استراتژیک بود
سال ِ سی و دو که کودتا شد
وین کار به همّت ِ سیا شد
گشتیم همه سوار ِ گاری
از خاک ِ وطن شدیم فراری
فارغ ز شکنجه گاه و زندان
گشتیم به هر طویله پنهان
آن روز که ما به نرخ ِ عالی
در مرز ِ ولایت ِ شمالی
سوراخ ِ فرار می خریدیم
پستانک ِ ترس می مکیدیم
(صحنه فیکس می شود . بر اکران ها تصاویر مناسب نقش می بندد)
گوینده
بودند هزارها جوانمرد
در بند ، اسیر ناله و درد
درخاک ِ وطن زبام تا شام
خون بود و شکنجه بود و اعدام
کیانوری
هرچند فرار ما کُمیک بود
از وحشت ِ استراتژیک بود
سال ِ چل و دو قیام ِ خرداد
گفتیم به شاه : باغت آباد
از دشمن ِ این رفرم ِ شاهی
کشتار بکن هرآنچه خواهی
اینها همه ارتجاع ِ نابند
بدخواه ِ رفرم و انقلابند
هرچند آنالیز ما غلط بود
تصحیح شد اشتباه ِ ما زود
این موضع ِ ما اگر رکیک بود
از لوچی ِ استراتژیک بود
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
درخدمت ِ قدرت ِ شما بود
سال ِ چل و نُه قیام ِ جنگل
(بر سر خود می زند)
این کلّهء چون کدوی تنبل
فنجون را گذاشت پهلوی فیل
راجع به قیام داد تحلیل
فرمود که خرده بورژوازیست
بی تجربگی ، ترقّه بازی ست
وینگونه به سبک ِ علمی و خوب
زیر ِ نظر ِ حقیر ِ محبوب
کردیم به نهضت ِ چریکی
سمپاشی ی استراتژیکی
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
در خدمت ِ قدرت ِ شما بود
در بیست و شش هفت سال تبعید
کردیم ز حُکم ِ شرق تقلید
در شرق ، برادران ِ شرقی
دادند به ما اجاق برقی
تا گرم شدیم و نرم گشتیم
گه داغ و گهی ولرم گشتیم
از پیک ، هزار موج ِ اخته
می ریخت به شیوه ای شلخته
استاد ِ ازل هرآنچه می گفت
گویندهء ما جز آن نمی گفت
گر شرق رفیق ِ شاه می شد
این مردک ِ پست ماه می شد
تا نُمرهء شاه زیر ِ دَه بود
دیکتاتور و مستبدّ و اَه بود
چون نمرهء شاه بیست می شد
فوراً پروگرسیست می شد
تا گاز به سوی شرق می رفت
از دفتر پیک، برق می رفت
تا از پی ِ حُسن ِ همجوار ی
بین ی رفقا و شاه ، باری ـ
اوضاع چو شهد و انگبین بود
آوازهئ پیک ، دلنشین بود
روزنامهء نانجیب ِ مردم
می داد تکان به پهلوی دُم
اما بشنو اگر زمانی
برطبق ِ سیاست ی جهانی
مجلس شکراب بود و استاد
از شاه نبود راضی و شاد
ابعاد ِ امور ِ اقتصادی
با شاه نداشت وضع عادی
آنروز زبام ِ دفتر ِ پیک
می ریخت به کوچه عرعر ِ پیک
می گفت که : شاه گشته اغفال
کارِ عَلـَم است و کار اقبال !
فی الحال برای صرفه جویی
شایسته بوَد که بی دورویی
یکچند به ریش ِ خود بخندیم
وین دفتر کهنه را ببندیم
زیرا خدمات ِ حزب ی توده
در عهد ِ قدیم بی حدوده
این حزب که قصّه اش دراز است
فعلاً مُدرن و تازه ساز است
در موردی فاز ِ نو بگوئیم
از حزب ِ طراز ِ نو بگوئیم
در غیبت ِ بیست و هفت ساله
بر سُفرهء آش ِ کشک ِ خاله
خوردیم و شدیم چاق و چــِلّه
شد خاله ز دست ِ حزب ذلّه
القصّه شدیم تازه و تر
کردیم بنای حزب ِ دیگر
هرچند که این بنای مزبور
از خِشت ِ قدیم گشت معمور
یعنی ز همان کلوخ ِ پیشین
این حزب دوباره یافت تکوین
انبانه شدیم و باد کردیم
از خویشتن انتقاد کردیم
گفتیم : گذشته ها به ما چه؟
ما را به غم ِ گذشته ها چه؟
با شیوهء کتبی و شفاهی
کردیم غلط ز روسیاهی
خوردیم قسم که بعد از امروز
خائن نشویم مثل ِ دیروز
غافل که زگرگ ، توبه پوچ است
آنکس که خورَد فریب ، لوچ است
غافل که فریب طینت ِ ماست
پیمان شکنی طبیعت ِ ماست
روئیده به روی خاک ، این خار
از تخمهء خائنین ِ اعصار
از تخمهء خواجه های سیّاس
چون «خواجه نظام» و «خواجه عبّاس»
از تخمهء خائن الممالک
امام
(به کیانوری)
لکن چه شده ست؟ کَیفَ حالک؟
آخوند صاحب منصب
نوری زچه در حضور رهبر
امشب زده ای به سیم ِ آخر؟
مکتبی از جناح دوراندیش
ای دوست بس است شرح ِ اسرار
بر اصل ِ قضیّه دست مگذار
امام
جاسوس ِ من ای نبیرَه ی زار
از مطلب ی فوق دست بردار
این نکته که روی آن زدی دست
هرچند خطیر و مغزدار است
لکن تو ز کار ِ تازهء حزب
فیالحال بگوی ، خالی از کذب
کیانوری
با عرض ِ تأسّفات ِ بسیار
درمحضر ارجمند حضّار
طبق ِ نظر ِ امام و اصحاب
با سُلطه به دستگاه ِ اعصاب
در فاز ِ جدید ، حزب ما را
یعنی که روَند ِ ماجرا را
توضیح دهم برای حضّار
حضّار برند کِیف ِ بسیار
(حاضرین برای شنیدن حرف های کیانوری
به دهان او چشم دوخته اند)
در پنجاه و شش ، سال شورش
بردیم به انقلاب یورش
گفتیم : مخالفان گوشیستند
درخدمت ِ راه ِ توده نیستند
دانشجوی انقلابی و خوب
هرگز نکند به شهر آشوب
حزبم تئوریکمان و یکرنگ
فرمود کسی که می زند سنگ
بر شیشهء بانک یا اداره
ساواک در او نفوذ داره
یک فرقه ساواکی ِ جُلُمبُر
هستند گروهِ آژیتاتور
آشوب به پا کنند به تبریز
تا شاه خشن شود چو چنگیز
دیگر ندهد به ما اجازه
تا باز کنیم یک مغازه
وین حزب ِ کبیر را دوباره
تأسیس کنیم با اشاره
با شیوهء استراتژیکی
اعلامیه پخش شد به نیکی
اعلامیه های ما در آنروز
فرمود : نمی شویم پیروز
با تاکتیک و فُرم ِ عهد ِ بوقی
بلواگری و شلوغ پلوغی
باید برویم با مهارت
دنبال ِ گرفتن ِ وزارت
حزب ِ رستاخیز ورای ایسم است
از هر نظری پلورالیسم است
آنجا نظرات ِ خوب و بد هست
باید که فشُرد خوب را دست
در پیش ِ جناح ِ دوراندیش
(با اشاره به ریش خود)
باید که گرو نهاد این ریش
چسبید به آن جناح ِ مزبور
از شاه گرفت قول و منشور
باشد که به شیوه های مشروع
چینیم ز میوه های مطبوع
با شاه دوباره دوست گردیم
یک کالبد و دوپوست گردیم
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
درخدمت ِ قدرت ِ شما بود
وقتی که زمانه شد دگرگون
اقبال ِ رژیم گشت وارون
باد از سوی دیگری وزان شد
شیخ آمد و شاه ناتوان شد
رفتیم درون ِ هنگ ِ اسلام
برسینه زدیم سنگ ِ اسلام
در خدمت ِ شیخ کار کردیم
خوشرقصی ِ بیشمار کردیم
امام (با لحنی ملایم و کمی آهنگین )
ای نوری پَست ، نورِ دیدَه
لکن خبرش به من رسیدَه
لکن خدمات ِ حزب ِ تودَه
از جانب ِ ما بوَد ستودَه
لکن ز تو یک سئوال دارم
از بهر ِ جواب بی قرارم
کیانوری
(ذوق زده از لحن ملایم امام ، آهنگین)
من نوکرتم قائد ِ اعظم
پامنبرتم قائد ِ اعظم
کمیته مرکزی قربون ِ ریشت
تمام ِ توده ای ها قوم و خویشت
امام (آهنگین )
راستی برا چی اینهمَه مردی؟
هرکاری واسِ من تونستی کردی؟
اسلام را چه کار به حزب ِ تودَه؟
خوش خدمتی هات برای چه بودَه؟
( با لحن آهنگین امام حضار نیز با حرکت شانه هایشان
حالت رقص به خود می گیرند)
(مکتبی ازجناح دوراندیش یک ضرب از زیر منبر کنار صحنه
بیرون می آورد و با ضرب سخنان امام و کیانوری را همراهی می کند)
کیانوری
والاّ چی بِگــَم رهبر ِ پیرم
ای قائد ِ اعظم و کبیرم
امام ِ عصر ِ آگاهی ِ توده
خیلی گُنده ای ، درک ِ تو زوده
میون ِ رهبرا خیلی کبیری
با امپریالیسم کارد و پنیری
(مکتبی از جناح دوراندیش ضرب را به طرف کیانوری پرتاب می کند،
کیانوری ضرب را می گیرد و در حال ضرب گرفتن و رقصیدن ادامه می دهد.
از پشت سر یکی از حضار یک کلاه بوقی قرمز رنگ بر سر کیانوری قرار می دهد)
دردت به جونم که نازنینی
از مائو سری ، عین ِ لنینی
تو دشمن ِ قوم ِ صهیونیستی
شاخ ِ عقب ِ امپریالیستی
قربون ِ بزرگی و کمالت
الان می دهم جواب سئوالت
حزب توده تو خطِ امامه
حزب توده ای خرتو غلامه
مکتب ِ شما و ایدهء ما
نزدیکِ همه حضرت ِ والا
حکومتِ امام تو «راه رشد»ه
جناح پیشروش خیلی دُرشته
ولایت فقیه تو سوسیالیسمه
اصل ِ اوّلِ ماتریالیسمه
دوران ِ کبیر ِ شهرِ مکّه
توی برنامهء کارگری حَکــّه
قانون ِ قصاص ترقیخواهــه
هرکی نمی خواد همکار شاهــه
زن حقّ و حقوقش پیش ِ مَرده
مردا اربابن زنا همه بَرده
هرکس که مخالف ِ حجابــه
حضار
از دستهء ضدّ انقلابــه
کیانوری
گور ِ پدر ِ موتورسواری
قربون ِ قَدِ شترسواری
علم ِ اقتصاد مال ِ اُلاغه
لامپا دشمن ِ روغن چراغه
لامپ ِ برقی از بلادِ کُفره
چنگال را نیارید توی سُفره
صنعت و هنر هست مال ِ حیوون
دانشگاهیا برن تو زندون
ترّقی را میخای تو این مسیره
حضار
هرکی نمی خواد باید بمیره
کیانوری
دستای امام تو خون ِ نابه
حضار
الحق خون ِ ضدّ انقلابه
(خر شروع به عرعر می کند)
کیانوری
ارباب خودم خرت چموشه
پاسدار
(با حمله به کیانوری ، رو به امام
بدخواه ِ خرت وطن فروشه
امام
(شمشیر را بلند می کند ، رو به جمع که شانه هایشان
به علامت ِ رقص تکان می خورد)
ساکت !
بَســَه این قمیش و اطوار
(به کیانوری)
اندازَه و حدّ خود نگه دار
رقاّصی ِ زشت ِ ناستودَه
کافی ست ، رئیس ِ حزب ِ تودَه
با هرزَه گری و بیضَه بازی
ما از تو نمی شویم راضی
پاسدار
(با تهاجم به کیانوری )
خوار...
امام
(حرف او را قطع می کند)
بَســّــّه جوان ِ بی اَرادَه
کلپترَه نگو به این نوادَه
(به کیانوری با تحکّم)
کی گفت به تو اجازَه داری
تا این که تیارت دربیاری؟
این تُنبک ِ ضّد ِ مکتبی را
کی بُردَه به زیرِ منبر ِ ما ؟
اسلام که ضدّ ساز و ضَربَه!
حضّار
این توطئــَه کار ِ شرق و غربــَه
(همراه با عرعر خر حضار دوبار تکرار می کنند ):
لاشرقیـَه لا شرقیـَه لاشرق
لا غربیـَه لاغربیَه لاغرب
امام
(با اشاره دست حضار را به سکوت دعوت می کند)
کافی ست !
(به کیانوری)
چرا جناب ِ نورَک
در مجلس ِ ما زدی به تُنبک ؟
کیانوری
عرضم به حضور ِ رهبریت
با پیشنهاد ِ «اکثریت»
این بنده ز روی حُسن ِ تدبیر
تُنبک زده ام برای تغییر
امام
تغییر ِ چه ؟ ای الاغ ِ سرکش!
کیانوری
تغییرِ فضای این نمایش
چون دید حقیر ، جمله حُضّار
از آنچه که بنده کرد اقرار
آزرده شدند و بحث ِ بنده
شد خسته کننده و زننده ،
این بنده بنا به حُسن ِ تاکتیک
با شمّ ِ غریب ِ دیپلماتیک
می خواست به قیمت ِ فضاحت
حضّار کنند استراحت
زینروی از این قضیّه مقصود
آتراکسیون ِ نمایشی بود
یک مقصد ِ دیگری که نوکر
از تاکتیک ی فوق داشت در سر
این بود که دشمنان ِ اسلام
گیرند ز کار ِ بنده الهام
آیند به روی صحنه با شوق
رقص ِ شُتری کنند با ذوق
تا امپریالیسم لامروّت
آواره شود از این ولایت
کفّار شوند مُنفرد تر
تحکیم شود حکومت ِ خر
(خر شروع به عرعر می کند، کیانوری به رسم تعظیم
به طرف صدای خر خم می شود)
امام
(با اشاره ء دست خر را ساکت می کند ، رو به کیانوری)
نقل است که گرگ زادَه گُرگــَه
این زیرکی از پدر بزرگــَه
الحق که به حیلــَه اوستادی
افسوس که طبل ِ پُر زبادی
این منطق ِ دستمال و بوســـَه
سوغات ِ مسافرت به روســـَه؟
کیانوری
نه خیر جناب ِ رهبر ِ پیر
امام
پس چیست ؟ بگو بدون ِ تزویر
کیانوری
در پاسخ ِ این سئوال ِ رهبر
باید بزنم به سیم ی آخر
آخوند صاحب منصب
یکبار دگر جناب ِ نوری
خود را زده ای به بی شعوری؟
پاسدار
راس راســّی اُلاغوف ِ زبون باز
همچین...
امام
(حرف او را قطع می کند)
بســَه حرف ِ صدتا یه غاز
(به کیانوری)
نوری به حضور ِ ما و حضّار
وحشت نکن از سئوال ِ دشوار
لکن چو گروه ِ «اکثریّت»
لبیک بگو به رهبریت
کیانوری
لبیک ، امام ِ ابرومند
خارج ز حدود ِ صحنه هرچند
هستند مخالفین ِ بسیار
با اینهمه این سگ ِ سیهکار
با تکیه به رهبر ِ خردمند
گوید به امام ، مطلبی چند
با این که جناب ِ ماکیاول
در مورد پاسخ ِ مسائل
شخصاً به بنده داده اندرز
تا پیچ ِ دروغ را کنم هرز
با اینهمه مطلبی که فعلاً
در محضرِ حاضرین شفاهاً
بسیار دقیق می دهم شرح
جز راست در آن نمی شود طرح
البته که من امیدوارم
تا برخرِ حزب ِ ما سوارم
در جنب ِ ستون ِ سرمقالات
بخش ِ چپ ِ پاسخ ِ سئوالات
در صفحهء روزنامهء ما
کتباً دهم جواب ِ آن را
تا جیره خوران ِ حزب ِ توده
با شیوهء جالب و ستوده
کوبند برای ثبت ِ تاریخ
بر سردرِ هرطویله با میخ
وقتی که امام در نجف بود
خورجین ِ خرش پر از علف بود
درخاک ِ عراق ، حزب ِ بنده
مخفی ز چرنده و پرنده
با تیمور ِ بختیار ِ معروف
اوقات ِ عزیز کرد مصروف
در آن جلسات ِ مخفیانه
جزو سخنان ِ محرمانه
این بود که حزب ِ ما و آن پَست
با شخص ِ شما شویم همدست
با شیوۀ استراتژیکی
تیمور و من و زنم ، شریکی
یک شرکت ِ تازه باز کردیم
شش باب مغازه باز کردیم
این شرکت ِ بختیار و بنده
تأسیس نشد برای خنده
هرچند ز بُن خراب بودیم
در خدمت ِ انقلاب بودیم
با تاکتیک ِ بی رقیب و تازه
مشغول ِ به کار شد مغازه
البته بنا به امر ارباب
دکّان ِ دونبشه بود هرباب
تا مُشکل ِ مُشتری شود حل
راضی برود ز هردو مدخل
زینروی مغازه های مزبور
کوشید که تا به حدّ مقدور
اجناس ِ عجیب و جور واجور
بابِ دل ِ جملگی کند جور
تیمور که مردِ مُنحصر بود
سمپات ِ جناب ِ هیتلر بود
این بنده که عاشق ِ لنین بود
مُشتاق ِ سبیل ِ استالین بود
ناچار در این مکاره بازار
اجناس ِ دوگانه گشت انبار
یک نبش کتاب سوسیالیستی
یک نبش رسالهء فاشیستی
یک نبش جراید «پروگرس»
یک نبش زکلیّات ِ اس اس
باری ، طرفین ِ هردوبازی
بودند از این مغازه راضی
یک چند بر این روال بودیم
آلودهء ابتذال بودیم
تا این که شبی جناب ِ تیمور
در بزم ِ شراب و سفرهء سور
در حالت ِ شاد و نیمه مستی
بر شانهء من نهاد دستی
چون طبق ِ سُنن به حدّ مقدور
ساواک زده بود جمع ِ مزبور
تیمور به تاکتیک ِ خنده
سر بُرد به زیر گوش ِ بنده
بعد از هیجان و سینه صافی
فرمود دونبش نیست کافی
باید که ز روی حُسن ِ تشخیص
یک نبش ِ دگر کنیم تأسیس
گفتم : خبری جدید داری؟
تیمور به بنده گفت : آری
گفتم که : بگوی جان ِ تیمور
فرمود : نه
من کمی شدم بور
گفتم : دِ بگوی بیقرارم
فرمود : نه ، من قرار دارم !
برخاست ز مجلس و برون شد
قلب ِ من از این قضیّه خون شد
امام
مِس مِس نکن ای نوادَه ی من
کم گوی و گُزیدَه گوی لکن
دست از سرِ شاخ و برگ بردار
چون نفع نمی بری از این کار
کیانوری
چون نکتهء این امام ِ معبود
بسیار بموقع و بجا بود
طبق ِ نظر امام ِ اعظم
از حاشیه جات می کنم کم
باری پس از آن شب ِ کذایی
در موقع ِ صرف ِ ناشتایی
یک تقّ ِ بزرگ و یک تَق ِ خُرد
از حلقهء نقره ای به در خورد
گفتم به زنم که هست اینجور
کوبیدن ِ درب کار ِ تیمور
تیمور رسید و دست ِ خود را
چون هیتلریون گرفت بالا
ما نیز بنا به حُسن ِ تاکتیک
دادیم سلام ِ هیتلری ، شیک!
تیمور نشست و ما نشستیم
شش بطری آب جو شکستیم
چون گرم شدیم و صحبت ِ ما
گُل کرد و کمی گرفت بالا
گفتم به جناب ِ هیتلر زاد
ای ننگ به شاه !
گفت : بـِش باد !
گفتم که من و تو هردوتایی
داریم صفات ِ ضدّ شاهی
گفتا که : صحیح !
گفتم : ای مرد
باید که یکی شد و عمل کرد
دررفت ز کوره گفت : زِکــّی
فعلاً که من و توایم یکــّی
داریم مغازه های مرغوب
هرباب ، دونبش ، جالب و خوب
این شرکت ِ ما نه تاکتیکی ست
یک شرکت ِ استراتژیکی ست
چون بحث ِ مغازه طرح گردید
بی وقفه حقیر مصلحت دید
تا بابت ِ مطلب ِ گذشته
مطرح شده در شب ِ گذشته
درمورد کار و بار ِ شرکت
یکبار دگر کنیم صحبت
گفتم که : خبرچه بود تیمور ؟
از نبش ِ جدید چیست منظور؟
فرمود : خبر رسیده از قم
ناچار لزوم ِ نبش ِ سوم
بسیار ضروری است و فوری
گفتم که : بله ! ولی چطوری؟
فرمود که دُور ، دُور ِ شیخ است
باید که نداد فرصت از دست
گفتم که : درست ! گفت : آری !
گفتم : خبر ِ دقیق داری ؟
راپُرت ِ تو از کدام اُفیس است؟
فرمود : خبر ز انگلیس است
خوشحال شدم ز حرف ِ تیمور
گفتم به زنم : بیار انگور
چون میوه رسید و صرف کردیم
یکچند سکوت ِ ژرف کردیم
در حین ِ سکوت کردم اقدام
در دادن ِ طرح یک پروگرام
گفتم که : ببین جناب تیمور
باطرح ِ بنای نبش ِ مزبور
این بنده مخالفت ندارم
برعکس مضّر و پافشارم
این نبش که استراتژیکی ست
ملزوم ِ تجارت ِ شریکی ست
در ضمن ِ سخن ، جناب ِ بنده
در فکر، عوض نمود دنده
بوقی زد و گاز داد و زد پیش
ترمز بنمود و گفت با خویش
این نبش بود زمینه سازی
بر ضدّ ِ سران ِ بورژوازی
در توی دل انقلاب کردم
یک جعبهء قند آب کردم
گفتم به خودم که پنجهء ما
فردا بخورد به ظرف ِ حلوا
انگشت کنیم چرب و شیرین
با شیرهء شیخ و روغن ِ دین
آزاد شدم ز فکر مزبور
گفتم به جناب ِ شخص ِ تیمور
تا بابت ِ نبش ِ نامبرده
تقدیم کند چِک ِ سپُرده
تا وجه به حزب ِ ما سپاریم
یک نبش ِ دگر بنا گذاریم
تیمور که پول داشت یامُفت
فوراً چکی کشید ، هنگفت
مریم زن ِ انقلابی ِ من
قاپید و نهاد زیر ِ دامن
این بنده که سخت اوستادم
چون هیتلریون سلام دادم
تیمور سلام داد و برخاست
فرمود که : وقت ِ رفتن ِ ماست
درموردِ کار ِ نبش ِ مزبور
تأکید دوباره کرد تیمور
گفتم که : مخور غم ِ اضافی
اقدام کنم به حدّ ِ کافی
یک کنگره از سران ِ حزبم
شش روز ِ دگر کنم فراهم
در حزب ، امور نبش ِ مزبور
مطرح شود و دهیم دستور
تا زیر ِ لوای حزب ِ توده
آن نبش ِ سوم شود گشوده
امام
این مغلَطــَه بود ای نوادَه
یا سفسَطَه های بی اَرادَه؟
لکن زچه باب اصل ِ موضوع
در بحث ِ تو گشته است ممنوع ؟
کیانوری
ای آمده از قرون ِ وسطی
درگاه ِ امام ، رهبر ما
ای با تو چماق گشت ترویج
احساس ِ الاغ گشت تهییج
ای با تو عدالت ِ الهی
پوشید لباس ِ روسیاهی
ای با تو خیانت و خباثت
گردید حفاظت و حراست
وی با تو شرافت و درستی
گشتند بلای تندرستی
القصـه امام ِ نابکارم
من نوکر ِ پَست ِ خالدارم
یک خال به راست ، روی بازو
یک خال به چپ ، کنار ابرو
بر بازوی راست می دهم لَم
با چشمک ِ چپ به چپ شوم خـَم
این لُبّ و اساس ِ کار بنده ست
زینروی ببخش اگر زننده ست
این سفسطه نیست ، دیپلماسی ست
دیسکور ِ مدوّن ِ سیاسی ست
سی سال ِ تمام کوشش و کار
در مکتب ِ آشنا و اغیار
به اضافه ی بیست قرن پَستی
بر عُنصر ِ حق درازدستی
از مکتب ِ ما در این زمانه
پرداخته مکتبی یگانه
این مکتب ِ ما که توده ایسم است
ننگ آور ِ نام ِ سوسیالسیم است
آخوند صاحب منصب
(به امام)
قربان ...
امام
چه ؟
آخوند صاحب منصب
چرا طرف مکرّر
بی وقفه بر این خط ِ مدوّر
هی دایره می زند چو پرگار؟
منظور چه دارد او از این کار؟
کیانوری
(دست و پاس خود را گم کرده است . من من کنان)
قُر... قُر...
امام
(به کیانوری)
بَسـَه قُرّ و قــُــرّ مذبوح
(به آخوند صاحب منصب )
بگذار طرف به وجه مشروح
توضیح دهد ...
کیانوری
(فوراً)
فدات گردم
ای من شپش ِ عبات گردم
ای من ...
امام (
حرف او را قطع می کند)
بَـــســَه
پاسدار
(با تهاجم )
تُف به قبر ...
امام
(به پاسدار)
کافی ست
دشنام نده پسر
مکتبی از جناح دور اندیش
روا نیست !
(خر شروع به عرعر می کند)
امام
(درحالیکه با اشارهء دست خر را ساکت
می کند ، به کیانوری )
دنبال بکن روایتت را
تاریخچه و حکایتت را
کیانوری
بله...
(به پاسدار نگاه می کند)
به امید اینکه دیگر
در محضر ی باشکوه ِ رهبر
بر این خط ِ «راه ِ رُشدِ » آقا
کمتر بزنند بر سر ِ ما
سخت است به روی باسن و پوست
شلاّق ِ مُدام خوردن از دوست
اکنون که امام بار دیگر
داده ست به ما جواز ِ منبر
با قوّت ِ قلب ، نزد ِ بانی
دنبال کنیم روضه خوانی
القصّه برای نبش ی سوّم
از یاد ِ نجف گرفته تا قُم
با همّت ِ خاص ِ حزب ِ توده
شد کنگرهء کذا گشوده
آن کنگره مُثمر ِ ثمر بود
در کُنگره حزب ِ بنده فرمود
تا نبش ِ دگر گشوده گردد
مایملکِ حزب توده گردد
باری ، به کنار ِ هر مغازه
کردیم بنای نبش ِ تازه
در نبش جدید حزبِ محبوب
آورد رساله جات ِ مرغوب
القصه کتاب های تازه
شد زینت ِ حُجره و مغازه
توضیح ِ مسائل ِ فراوان
تذهیب به نقش های الوان
چاپ ِ قم و طبع ِ شیخ ابوالپشم
زرکوب به جلد ِ چرمی و یشم
صدها کُتُب ِ نفیس و خوش خط
در بارهء امر بول و غایط
ازچاپ ِ قدیم و چاپ ِ تازه
بودند درون ِ هر مغازه
آن جلد که صدر ِ جلد ها بود
مرقومهء کاشف الغطا بود
تحریر وسیله چاپ ِ شاهی
تنبیه طویله ، جلد ِ کاهی
شش جلد ز مخزن النجاسات
نُه جلد ز مدخَل المَبالات
یک جلد ز ابترالحمارین
شش جلد ز احمق الحقارین
یک جلدِ کتاب ِ چوب ِ غلیان
درباب وصال ِ حور و غلمان
یک جلد ِ نفیس کشف ِ اسرار
درباب ِ امور ِ صیغه بازار
شش جلد ولایت الُفِقاهــَه
نُه جلد بلاهت اُلسّفاهه
ده جلد کتاب ِ سرقت الوقف
در باب ِ رَه ِ فرار از سقف
نُه جلد کتاب ِ غیر مرئی
در مسئلهء کلاه شرعی
یک جلد کتاب التجاهُل
فی مورد ِ ارجح التناول
شش جلد کتاب ِ حیدری کُش
در مورد ِ بحث ِ نعمتی خوش
نُه جلد کتاب نعمتی کُش
درباب ِ امور حیدری خوش
نُه جلد کتاب ِ الچُماقات
دربارهء رفع ِ اختلافات
شش جلد کتاب ِ العُلوفه
در مورد ِ مرغزار ِ کوفه
نُه جلد کتاب کسب ِ مشروع
در حُسن ِ معاملات ِ ممنوع
دَه جلد کتاب سرقة ُالمال
در باب ِ امور ِ ضبطِ اموال
یک جلد کتاب ِ حُرمــةُالبوق
در ردّ امور سرقــةُالدوغ
یک جلد کتاب صنعت اُلسّیخ
در مورد ِ آفتابه و میخ
ده جلد اکابر اُلمعاصر
در مدح ِ عظایم اُلاَجامر
پنجاه و دو جلد از رسالات
فی مورد نفع ِ ابتذالات
هفتاد و دوجلد باطل اُلسّحر
در مورد جلب ِ کینه یا مِهر
در ضمن به جاست از دل و جان
اقرار کنم بدون کتمان
کز جلد ِ اخیر ، بهره بسیار
بگرفت حقیر ِ آبرودار
آموخت به من کتاب ِ مزبور
تا کینه به کافران کنم جور
در ضمن کنم دوباره اقدام
در مورد ِ جلب ّ مِهر ِ اسلام
القصّه ازین قبیل آثار
بودند مجلّدات ِ بسیار
از جمله کتاب ِ مکتب اُلکشک
درمورد ِ دوغ ِ ترش در مشک
امام
بهر ِ چه نبوده است لکن
دیوان ِ مآثر ِ خود ِ من؟
کیانوری
قربان امام ، این چه حرفی ست؟
راوی ز مخالفین ِ سُنّی ست !
دیوان ِ تو چاپ ِ موشه دایان
بالای کتاب ِ بینوایان
جا داشت به صدر ِ هرمغازه
زرکوفته با طلای تازه
امام
صد مرتبه مرحبا نوادَه
الحق که تویی سفیه زادَه
کیانوری
ای رهبر ِ انقلابی ِ ما
لازم به سپاس نیست اصلا
سمپاتی ِ ما برای اسلام
از علم ِ شما گرفته الهام
وقتی که حقیر در مغازه
می خواند کتاب های تازه
فهمید که خواب ِ خواب بوده
تا سینه به فاضلاب بوده
با حربهء انتقاد از خود
احوال ِ حقیر منقلب شد
گفتیم به خود که : حزب توده
درجستجوی سراب بوده
کنون که گرفته است الهام
از علم امام و گنج ِ اسلام
باید که شود زخواب بیدار
دیگر نرود به راه ِ کُفــّار
زینروی شدیم نومسلمان
مشتاق بهشت و حور و غلمان
گشتیم به راه تازه مفتون
رفتیم ز فاضلاب بیرون
در جستجوی بهشت ِ موعود
فرمان ِ امام رهنما بود
در خطّ ِ امام خواب رفتیم
با فرق به منجلاب رفتیم
رفتیم ، ولی نه تاکتیکی
یک رفتن ِ استراتژیکی
امام
اقدام تو ای نوادَه ی من
بسیار مبارک است و احسن
الحق که حضور توست عالی
خوش آمده ای به این حوالی
در حیطهء منجلاب خوش باش
کیانوری (ذوق زده به امام )
ای کاش خر تو بودم ... ای کاش
(خر به علامت ِ اعتراض شروع به عرعر می کند.
امام با اشارهء دست او را ساکت می کند)
امام
لکن خر من اگرچه عالی ست
خوش عرعر و تیز و گــُل باقالی ست
با اینهمه اختلاف ِ بسیار
بین ِ تو و اوست ، ای علف خوار!
این خر که نه غرب دیدَه نا شرق
در غرب نه زرق دیدَه نه برق
در باب ِ امور دیپلماسی
یا کسب ِ معارف ِ سیاسی
این خر نشنیدَه هیچ مطلب
نه مدرسَه دیدَه و نه مکتب
نه خواندَه علوم ِ مارکسیستی
نه دیدَه کلاس ِ سوسیالیستی
نه رهبرِ حزب ِ تودَه بودَه
نه رهبریت هوس نمودَه
نه برلن ِ شرق بودَه نه رُم
نه کنگرَه دیدَه ، نه پلونوم
نه گفتَه که اهل ِ انقلابَه
نه دشمن ِ ضدّ ِ انقلابــَه
لکن تو که رند ِ روزگاری
هم عالِم و هم اوتول سواری
هم اهل ِ کشیدن ِ چماقی
هم اهل ِ مکیدن ِ سماقی
نام ِ تو مدام می شود ذکر
در طایفهء منوّرالفکر
زین روی به روزگار ِ فعلی
مانند ِ تو لازم است خیلی
یک رأس ِ تو را من ای برادر
تعویض نمی کنم به صد خر
کیانوری
(ذوق زده ، درحایکه دستهای امام را می بوسد )
مرسی پدرم ، هزار مرسی
هرلحظه هزاربار مرسی
آخوند صاحب منصب
(در حالیکه از رفتار کیانوری و نزدیک شدن او به امام عصبانی ست)
ای رهبر ِ امّت ، ای امامت
یک لحظه به من بده اجازت
تا بهر نجات ِ جان ِ اسلام
در گفتن ِ حق نمایم اقدام
(امام
با اشارهء دست به او اجازه می دهد
این مرد که سخت بیضَه باز است
زیراب زن و زبان دراز است
هرچند مکرر است حرفم
لبریز شده دوباره ظرفم
این مرد تعلقّش عیانـَه
هرچند که خوش سر و زبانــَه
خوشرقصی ِ خرس ، بی تمنّا
تاریخ ندیده است اصلا
امام
(با اشارهء دست او را ساکت می کند)
کافی ست ...
کیانوری
ببین چه سکتاریسمی !
پاسدار
(با تهاجم)
زرشک ! چی شد ؟ ببین چی چیسمی ؟
امام (
با اشارهء دست جلو پاسدار را می گیرد)
لکن نکنید جار و جنجال
باید بشود به ماه شوّال
این غائلَه ختم و با مودّت
لکن همگی کنید وحدت
(آخوند صاحب منصب عصبی ست ، کیانوری تعظیم کمی کند)
امام
(از کیانوری دلجویی می کند)
لکن نهَراس ای نوادَه
ای نوکر ِ نابکار زادَه
در تحت ِ منی تو در حمایَه
جا می دهمت به زیر خایــَه *
(در نسخهء بدل ظاهراً «برای رعایت ادب» آمده است «سایـَه»)*
لکن تو بدون ترس و تشویش
دنبال نمای قصّهء خویش
تا حال هرآنچه شرح کردی
مقطوع و بریدَه طرح کردی
ما هرچه که از شما شنیدیم
درباب ِ گذشته ها شنیدیم
درباب ِ حکومت ِ الهی
دوران ِ کبیر ِ شیخ شاهی
راز تو و کار حزب متبوع
ابراز نشد به وجه مشروح
لکن پس از این بدون جنجال
بسیار صریح و فارغ احوال
از حزب بگوی ای نوادَه
در عصر ِ جدیدة ُالولادَه
این عصر ِ پلید ِ روسیاهی
منسوب به دورهء الهی
کیانوری
با عرض ِ تشکرات ِ دیگر
خوشحالم از اینکه نزد ِ رهبر
در طّی ِ مذاکرات ِ پیشین
تاریخچهء حزب گشت تدوین
این آرزوی همیشه ء ما
در دورهء بسمه ِ تعالی
در خط ِ امام و سایهء دین
انجام گرفت و گشت تأمین
فی الحال مدوّن است و منظوم
تا بهره برَند اهل ِ مفهوم
اکنون که جناب ِ حزب توده
تدوین ِ گذشته ها نموده
از جانب ِ حزب ، این سگ ِ پست
در نزدِ شما وظیفه مند است
تا اینکه دوباره نزد رهبر
اعلام کند قوی تر از خر
این نکته که حزب ِ خائن ِ ما
کرده ست هرآنچه تا به حالا
گر خوب و اگر که ناروا بود
در خدمت ِ قدرت ِ شما بود
در دورۀ این امام ِ حاضر
خلق است به چشم ِ باز ناظر
خوشرقصی ما نه تاکتیکی ست
یک بالهء استراتژیکی ست
وقتی که نمود شیخ و قاری
بیگانگی از شـُترسواری
با پُمپ ِ زمانه گشت پرباد
پالان به خر ِ مُراد بنهاد
از گور پلید و کهنۀ خویش
خارج شد و پا نهاد در پیش
در حیطۀ منصب ِ زعامت
بنشست به مرکب امامت
فرمود که عصر ، عصر ریش است
بیگانهء ریش خصم ِ خویش است
فرمود که دور ، دور ِ پشم است
بی پشم ، سزای قهر و خشم است
فوراً حقیر و حزب متبوع
اعلامیه ای به رنگ ِ مدفوع
صادر بنمود و داد فرمان
تا پخش شود به مُلک ِ ایران
فرمود که : صبح ِ آفتابی ست
وین نهضت ِ پشم ، انقلابی ست
پشمیسم که جنبشی ست عالی
با رهبری جناب ِ والی
بسیار عمیق و رادیکال است
ملّی کُش و ضّد ِ لیبرال است
امام
خوب جان بکن ای جناب ِ نوری
فی الحال به ما بگو چه جوری ـ
با مکتب ِ خود وداع کردید
از مکتب ِ ما دفاع کردید؟
کیانوری
قربان ، من ِ سگ به وجه عالی
معروض شدم به عرض ِ والی ...
امام
لکن تو بسیط وار و مشروح
حرفی نزدی ز حزب متبوع
از موضع ِ حزب ، تا به حالا ،
درباب ِ رژیم ِ حق تعالی
یک نکته نکرده ای اشارَه
ای نوری پَست ِ بی قوارَه
پاسدار
پُف ...
امام
(به پاسدار)
باز شلوغ می کنی تو ؟
هی باد به بوق می کنی تو ؟
(به کیانوری )
توضیح بده مواضع حزب
کیانوری
ای چشم ...
امام
ولی بدور از کذب
کیانوری
وقتی که شدیم نومسلمان
با عشق ی وصال ِ حور و غلمان
یکبار دگر به سبک ِ سابق
چون دورهء شاه یا مصدق
با شرم و حیا وداع کردیم
خوشرقصی ِ ارتجاع کردیم
گشتیم پزشگ ِ باشرافت
رفتیم سراغ ِ دفع ِ آفت
آمادهء کارزار گشتیم
آمپول زن ِ روزگار گشتیم
زیر نظر ِ حقیر ِ محبوب
کردیم جذام ِ کهنه را خوب
حزبم که حکیم ِ آشنا بود
دارنهء نُسخهء دوا بود
این دکتر خوب ِ باستانی
گردید به سبک ِ آنچنانی
با مقصد ِ استراتژیکی
انژکتور ِ ایدئولوژیکی
فرمود : فقیه رادیکاله
بدخواه ِ فقیه لیبراله
با بینش ِ علمی و فقاهت
تبدیل به علم شد وقاحت
پاک و تئوریزه شد جنایت
جمهوری ناب شد ولایت
افتاد به « راه رشد » و هی کرد
یک شب ره ِ بیست ساله طی کرد
گشتیم سوار ، دولاّ دولاّ
بر گُردهء مرغ ِ ایت الله
هر رند که بُرد پی به این راز
می خواست که تا کنیم پرواز
گفتیم : شتر پریدنی نیست
پرواز ِ شتر که دیدنی نیست
گفتند : عجب ! اگر چنین است
وین بارکش ِ روی زمین است
پس این دو سه نعش ِ شیخ ِ مُرده
باری ست که هیچکس نبُرده
بردار و ببر ازین ولایت
تا پاک شوی زهر جنایت
این نعش ِ پلید را از ایران
بردار و ببر به مُلک ِ افغان
تا رهبر انقلاب گردند
انترناسیونال ِ ناب گردند
امام
وقتی که شما چنین شنفتید
این طایفـَه را چه چیز گفتید ؟
کیانوری
پیداست ، امامت ِ مکرّم
دادیم جواب ِ خوب و مُحکم
گفتیم که : مرغ باربر نیست
هستید مگر خر ؟ این که خر نیست !
البته نمانـَد این نگفته
کاین دستهء رند ، شُسته رُفته
گفتند که خر تویی و پیرت
با جدّت و رهبر ِ کبیرت
وقتی که ریاست ِ بنی صدر
درپیش ِ امام بود پرقدر
یا اینکه هنوز قدرتی داشت
جمهوریت و ریاستی داشت
گفتیم که : شخص ِ باسواد است
دارندهء رأی اعتماد است
بردیم به عرش جایگاهش
گفتیم که هست پایگاهش
در بین ِ گروه های ملی
بخش ِ چپ ِ بورژوای ملّی
وینگونه میان ِ هرمقاله
گفتتیم که : خیلی رادیکاله
شخصی ست لبالب از کمالات
محبوب ، مصدقی ، دموکرات
البته که حزب ِ بنده یکقدر
می کرد گلایه از بنی صدر
از جمله به وقت ِ گوشمالی
در حرف ، به کشور ِ شمالی
یا حمله به دوستان ِ افغان
یا صحبت ِ مردم ِ لهستان
با اینهمه داشت این بنی صدر
در بحث و مقاله های ما قدر
اما بشنو ادامۀ راز
چون سُفرهء دل نموده ام باز
آنگاه که مات شد بنی صدر
جمهور امام گشت بی صدر
افتاد به دست ِ شیخ کشتی
گردید خدایگان بهشتی
ارگان ِ کمیته مرکزی زود
از جانب ِ این حقیر فرمود :
امام
لکن به حضور ما بگو زود
این حزبِ طراز نو چه فرمود ؟
کیانوری
فرمود : به جان ِ ریش ِ آقا
پیشگویی ما به پیش ِ آقا
آن بود که این رئیس ِ جمهور
از خطّ امام می شود دور
یک شب همه با جمیع یاران
رفتیم سوی دِه ِ جماران
البته نه گفته ، نه شنوده
نه با یونیفرم ِ حزب ِ توده
رفتیم سوی امام ِ افضل
هرفرد به جامهء مبدّل
آنروز ولادت ِ نبی بود
دیدار ِ گروه مکتبی بود
زینرو همه در لباس مُلا
رفتیم به نزد ِ آیت الله
ناگفته نماند اینکه آنروز
گرگان ِ کبیر ِ پوستین دوز
بودند ز هرطرف فراوان
در جامهء نرم ِ گوسفندان
از جملهء خائنین ِ بسیار
من بودم و فرّخ ِ نگهدار
آخوند صاحب منصب
دیدید امام امت ِ من
حقّ است همه کنایت ِ من
ای قوم ِ شریر ضدّ دینند
با جامهء دوست در کمین اند
وقتی که امام می رود خواب
ایند سراغ حوض و زیراب
تا رشتهء ما شوند پنبه
وین طایفه پر کنند زنبه
مکتبی از جناح دور اندیش
(به آخوند صاحب منصب )
چون پرده ی پیش ای برادر
ازبهر چه در حضور رهبر
هی آیهء یأس می تراشی
ما را دل و قلوه می خراشی؟
(با اشاره به کیانوری )
این شخص ِ شخیص ، مرد ِ پاکی ست
تارخ بر این کلام حاکی ست
این حزب که نوکر است ما را
بهتر ز برادر است ما را
وین نوکری ، آشکار و مکتوم
برما همه گشته است معلوم
باید همگی به سعّۀ صدر
دانیم ز جمع ِ نوکران قدر
هرچند که مذهبی نباشند
یا مؤمن و مکتبی نباشند
از اسم ِ طراز ِ نو نترسید
هرلحظه به ساز ِ نو نرقصید
این نام بهانه است و بازی ست
دکّان زنی و مغازه سازی ست
حزبی که غم ِ نهار دارد
با کارگران چکار دارد؟
گوینده
حزبی که ز رهبر و رئیسش
وز پادو و جمع ِ کاسه لیسش
با مستی ِ یک پیاله نوشی
گیرند ره ِ وطن فروشی
حزبی که به خلق می کند پشت
بر سینهء خلق می زند مُشت
حزبی که به استناد ِ سابق
زد سیلی ی سخت بر مصدق
حزبی که فروخت افسران را
دلباخته و دلاوران را
پرورد جناب شهریاری
وین قرّه سگ سیاهکاری
زد خنجر ِ استراتژیکی
بر پیکر جنبش چریکی
حزبی که به گاهواره پرورد
دلفانی خودفروش ِ نامرد
تا هرزه پلیس ِ شاه گردد
ساواکی روسیاه گردد
بالا بزند سرآستین را
تحویل دهد مجاهدین را
حزبی که به شیخ گشت پابوس
تقدیم ِ فقیه کرد جاسوس
حزبی که در اوج ِ بی حیایی
زد ضربه به جنبش فدایی
پرورد به دامن ِ گنهکار
فرخنده و فرخ نگهدار
تا خائن ِ روزگار گردند
جاسوس ِ سیاهکار گردند
حزبی که علیه جنبش کـُرد
جاسوس میان ِ کـُردها بُرد
حزبی که در «اتحّادمردم »
زد غنج بر انقیاد ِ مردم
حزبی که بنا به گفتهء خود
همدست ِ پلید ِ جانیان شد
در فکر ِ شکار ِ نفرت آلود
بر معبر و کوچه در کمین بود
تا وام ِ گذشته واگذارد
یک نسل به قاتلین سپارد
تا در پی کشف ِ خانۀ رزم
با شیخ رود به سفرۀ بزم
از شیخ بگیرد استخوانی
وآلوده به خون ِ خلق نانی
مکتبی از جناح ِ دوراندیش
این دایهء مهربان تر از مام
شایستهء هدیه است و انعام
این تندی و خشم را نشاید
با او سخنان ِ نرم باید
امام
(به مکتبی از جناح دوراندیش)
لکن نظرت متین و والاست
این نطق تو بود جملگی راست
فرمود به ما خدای ذی الاَمر
وشاورهُم مُدام فی الامر
حرفی که زدی به نصّ ِ گویا
می گفت که جایز است شورا
وقتی که من و گروه لاقدر
قطب زاده و یزدی بنی صدر
بودیم به سرزمین ِ کفّار
آخوند صاحب منصب
(درگوشی به امام )
در پیش عدو مگوی اسرار
امام
(به آخوند صاحب منصب )
اسرار ِ بزرگ ِ نوفل لو شاتو
پیچیدهَ به کوه و دشت چون هو
(رو به دیگران )
بله به کجا رسید گفتار ؟
کیانوری
(با عجله)
ای رهبر من به شهر ِ کـفــّار
امام
لکن به دیار ِ کُفر بودیم
آنجا زد و بند بودیم
بودند خبرنگار ِ بسیار
از مُسلِم و از یهود و کـُفــّار
در پای درخت ِ سیب و انجیر
بودیم نشسته و زمین گیر
البته که فرشهای عالی
بودند به زیر پای والی
از فرش ِ اصیل ِ شهر ِ کاشان
یا قالی ِ خطـّهء صفاهان
پیداست که پول ، دستـَه دستـَه
چک های سفید ، بـَسته بـَستــَه
از مردم ِ مؤمن و هوادار
یعنی که ز حاجیان و تجّار
می ریخت به زیر فرش اسلام
تا پیر و جوان شوند اِطعام
یعنی که خبربر و خبرگیر
آیند و شوند جملگی سیر
تا کار فقیه پا بگیرد
ملاّ توی کاخ جا بگیرد
هرجا وی قیمه و چلو بود
روزنامه و فیلم و رادیو بود
یک ساقی ِ خوب ِ باسلیقه
ملبوس به ژیلت و جلیقـَه
می داد به جمع ِ حاضران شیر
با شربت ِسیب و آب ِ انجیر
پُر شربت و شیر بود لیوان
از گاو ِ هویزر و سولیوان
اطراف من و مشاورانم
یاران صدیق و مهربانم
عُمـّال ِ خبربر و خبرگیر
دارندهء طبل و بوق و آژیر
بودند همـَه ز صبح تا شام
در خدمت ِ انقلاب ِ اسلام
یک شب به حریم ِ نوفل لو شاتو
آمد سوی من اریک رولو
این شخص که مُخبر لوموند است
تعظیم به ما نمود و بنشست
شب بود دراز ، چون شب ِ قدر
قطب زاده و یزدی و بنی صدر
این هرسه مترجمان ِ دیرین
با لحن ِ خوش و زبان ِ شیرین
با سبک ِ اصیل ِ ماستمالی
گشتند مترجمان ِ والی
حضار
ای حضرت ِ رهبر گرانقدر
انقدر مگوی از بنی صدر
از یزدی و شخص ِ قطب زاده
این مکتب و دین گرو نهاده
لامذهبیون ِ ضدِّ مکتب
غربی شدگان ِ شرق مشرب
افعی شدگان ِ دیپلماسی
دارندَه ی دیپلم ِ سیاسی
(حضار ساکت می شوند ، اما کیانوری ادامه می دهد)
کیانوری
مشاطه گران ِ لیبرالیست
بر ضدّ امام ِ رادیکالیست
امام (
به جمع)
لکن خفــَه شید هَمــــَه با هم
با شخص ِ امام ، پس شما هم
دارید سر ِ زبان درازی
با دُمب ِ اسد کنید بازی؟
(خر شروع به عرعر می کند )
امام
(با اشاره دست خر را ساکت می کند ، لحظه ای
سکوت برقرار می شود)
لکن بَـســَه ، حرف ما کجا بود؟
کیانوری
(فوراً)
آنجا که لوموند با شما بود
.............................................................................
ادامه دارد
آخرین بخش مجلس سوم را در قسمت پنجم بخوانید
.............................................................
مجلس سوم
(با عَر عَر ِ خر نور صحنه آرام آرام روشن می شود. امام که بر تخت ِ فقیه تکیه زده است
و شمشیری منحنی و خونین به کف دارد ، با اشارهء شمشیر خر را ساکت می کند.
حضار
همگی در نیمدایره ای به گِردِ تخت فقیه ایستاده اند.)
امام
از بهر ِ ادامهء نمایش
(سکوت)
لکن همگی کنید کُرنش
(حضّار تا زانو خم می شوند، تنها کیانوری ست
که تا پنجهء پا خم شده است. سکوت برقرار می شود،
امام تک تک ِ حضّار را نگاه می کندو در حالیکه با
اشارهء شمشیر آنها را شماره می کند ، متوجه وضع
غیر عادی کیانوری شده ، فریاد می کشد ) :
رقّاصی ِ زشت ِ ناستودَه
کافی ست رئیس ِ حزب ِ تودَه
زشت است قِر و قمیش ِ نسناس
از مُدعیان ِ چکش و داس
کیانوری
(مِن مِن کنان ، در حالیکه هنوز خم شده مانده است)
بر طبق ِ صداقت ِ سیاسی
تعظیم به طرز ِ آکروباسی
آنگونه که واضح است و معلوم
در حزب ِ کبیر ِ ماست مرسوم
این رسم که استراتژیکی ست
از بابت ِ فُرم ، اِستتیکی ست
امام
این سفسَطـَه با لسان ِ غربی
لکن بَسَه ای الاغ ِ شرقی
(کیانوری به حالت ِ عادی برمی گردد
و خود را با دیگران هماهنگ می کند)
(به حضار )
کافی ست ...
(حضار به حالت عادی برمی گردند)
شروع شد نمایش
(حضار پراکنده می شوند و هرکدام در جای
مناسب خود قرار می گیرند)
تعطیل کنیم این شش و بش
چون اُمّت ِ ما در انتظارَه
کِش دادن ِ بحث جا ندارَه
آخوند صاحب منصب
قربان ...
امام
(حرف او را قطع می کند)
بَسشه ای فقیه ِ دانی
چون پردَه ی پیش ، روضَه خوانی
این پردَه ی آخر درامَه
شب رَفتَه و کار ِ ما تمامَه
(به کیانوری)
خوب ، نوبت ِ توست جان ِ نوری
آن قصّــَه ی حزب را حضوری
در نزد همَه ببر به پایان
تا خدمت ِ تو شود نمایان
کیانوری
با عرض ِ تشکّرات ِ بسیار
من مفتخرم به عرض ِ گفتار
پاسدار
(به کیانوری)
تو مُفتی خری ، بدون ِ ابسار
امام (به پاسدار )
گفتم که حدود ِ خود نگه دار
(به کیانوری که با گردن ِ کج و مفلوک به امام نگاه می کند)
در زیر ِ عبای حضرت ِ من
از زخم ِ زبان نرنج لکن
(خر شروع به عر عر می کند. بعد از سکوت ِ خر) :
سرمشق بگیر ای برادر
بیعاری و دندَه پهنی از خر
دنبال بکن روایتت را
تاریخچَه وحَکایتت را
کیانوری
ای رهبر ِ پیر ، ای پدیده
امر ِ تو نهم به روی دیده
هرچند مخالفان ِ این پَست
در زُمرهء حاضرین زیاد است
با اینهمه تا امام باقی ست
در بزم ِ امام ، بنده ساقی ست
اکنون که به لُطف ِ کِردگاری
خون از سر ِ خُمره گشته جاری
ما نیز بنا به حُسن ِ مشرَب
در بزم ِ برادران ِ مکتب
ریزیم شراب ِ خون ِ اغیار
در جام ِ اجامر ِ سیهکار
این باده ِ خون که سرخ و ناب است
خون ِ دل ِ ضدّ انقلاب است
(با صدای گوینده صحنه فیکس می شود)
گوینده
خون ِ دل ِ کودکان ِ مظلوم
خون ِ دل ِ مادران ِ مغموم
خون ِ دل ِ خلق ِ زخم خورده
خون ِ دل ِ شوق ِ باد برده
خون ِ دل ِ اعتماد ِ یک قوم
در مَسلَخ ِ اعتقاد ِ یک قوم
خون ِ دل ِ دردِ خنجر از پُشت
خون ِ دل ِ قتل ِ باور از پُشت
خون ِ دل ِ داغ ِ داغداران
خون ِ دل ِ باغ ِ لاله کاران
خون ِ دل ِ انقلاب ِ خونین
فوّار ه زنان ز دشنه ء دین
خون دل صبح آفتابی
خون دل نسل ِ انقلابی
(گوینده ساکت می شود. صحنه به حالت عادّی باز می گردد)
کیانوری
این بادهء خون که سرخ و ناب است
خون دل ضدّ انقلاب است
پس نوش کنیم و شکر گوئیم
با خون سر و دست را بشوئیم
در سایهء ظلم و چتر ظلمت
خوانیم نماز ِ شومِ وحدت
امام
ای کُرّهء نوری ، ای نوادَه
کم گوی تعارَف ِ زیادَه
در مجلس ِ ما بدونِ تشویش
پرداز به اصل ِ مطلب ِ خویش
کیانوری
اکنون که امام ِ خوش خط و خال
فرمود به ما بدون اشکال
در جمع ِ برادان ِ مکتب
آئیم سراغ ِ اصل ِ مطلب
ما نیز بدون ترس و تشویش
دنبال کنیم قصهء خویش
گفتیم که حزب ما سرانجام
تشکیل شد و نمود اقدام
این حزب زبحث بی نیاز است
خوشرقصی ِ حزب ِ ما دراز است
چون نیمه شب است و وقت تنگ است
تعریف ز حزب ِ ما جفنگ است
ناچار برای اینکه بنده
با ذکر مثال های زنده
ثابت بکنم که حزب ِ توده
جز نوکر ارتجاع نبوده
زینروی بدونِ فوت ِ اوقات
انگشت نهم بر افتخارات
گفتم که اگرچه مردمی چند
با اصل ، درون ِ حزب بودند
با خدعهء خائنین ِ مشهور
این دسته شدند زود مقهور
ایجاد فراکسیون نمودیم
از دستهء خود برون نمودیم
اینک که حقیر خالی از بیم
در گفتن ِ حق گرفته تصمیم
در محضر ِ رهبر ِ تبهکار
خوشرقصی ِ خود نمایم اقرار
من سند دارم که نوکریم ما
با اهل ِ عبا برادریم ما
سال بیست و پنج ف سال ِ آفات
همدوشی فرقهء دموکرات
با سلطنه ها وزیر گشتن
همسایهء شاه و میر گشتن
رفتن توی چنگ رند ِ دربار
گفتن به قوام : بله سرکار!
خواباندن ِ موج ِ اعتصابات
پیروز شدن در انتخابات
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
درخدمت ِ قدرت ِ شما بود
درجنبش ی ملّی مصدق
بسیار علیه او زدیم نِق
مانند ِ آلنده مرد ِ شیلی
بر گوش ِ چپش زدیم سیلی
تا نفت کش شمال باشد
با روسیه درجوال باشد
هرچند که ارتجاع شریک بود
این سیلی ما استراتژیک بود
سال ِ سی و دو که کودتا شد
وین کار به همّت ِ سیا شد
گشتیم همه سوار ِ گاری
از خاک ِ وطن شدیم فراری
فارغ ز شکنجه گاه و زندان
گشتیم به هر طویله پنهان
آن روز که ما به نرخ ِ عالی
در مرز ِ ولایت ِ شمالی
سوراخ ِ فرار می خریدیم
پستانک ِ ترس می مکیدیم
(صحنه فیکس می شود . بر اکران ها تصاویر مناسب نقش می بندد)
گوینده
بودند هزارها جوانمرد
در بند ، اسیر ناله و درد
درخاک ِ وطن زبام تا شام
خون بود و شکنجه بود و اعدام
کیانوری
هرچند فرار ما کُمیک بود
از وحشت ِ استراتژیک بود
سال ِ چل و دو قیام ِ خرداد
گفتیم به شاه : باغت آباد
از دشمن ِ این رفرم ِ شاهی
کشتار بکن هرآنچه خواهی
اینها همه ارتجاع ِ نابند
بدخواه ِ رفرم و انقلابند
هرچند آنالیز ما غلط بود
تصحیح شد اشتباه ِ ما زود
این موضع ِ ما اگر رکیک بود
از لوچی ِ استراتژیک بود
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
درخدمت ِ قدرت ِ شما بود
سال ِ چل و نُه قیام ِ جنگل
(بر سر خود می زند)
این کلّهء چون کدوی تنبل
فنجون را گذاشت پهلوی فیل
راجع به قیام داد تحلیل
فرمود که خرده بورژوازیست
بی تجربگی ، ترقّه بازی ست
وینگونه به سبک ِ علمی و خوب
زیر ِ نظر ِ حقیر ِ محبوب
کردیم به نهضت ِ چریکی
سمپاشی ی استراتژیکی
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
در خدمت ِ قدرت ِ شما بود
در بیست و شش هفت سال تبعید
کردیم ز حُکم ِ شرق تقلید
در شرق ، برادران ِ شرقی
دادند به ما اجاق برقی
تا گرم شدیم و نرم گشتیم
گه داغ و گهی ولرم گشتیم
از پیک ، هزار موج ِ اخته
می ریخت به شیوه ای شلخته
استاد ِ ازل هرآنچه می گفت
گویندهء ما جز آن نمی گفت
گر شرق رفیق ِ شاه می شد
این مردک ِ پست ماه می شد
تا نُمرهء شاه زیر ِ دَه بود
دیکتاتور و مستبدّ و اَه بود
چون نمرهء شاه بیست می شد
فوراً پروگرسیست می شد
تا گاز به سوی شرق می رفت
از دفتر پیک، برق می رفت
تا از پی ِ حُسن ِ همجوار ی
بین ی رفقا و شاه ، باری ـ
اوضاع چو شهد و انگبین بود
آوازهئ پیک ، دلنشین بود
روزنامهء نانجیب ِ مردم
می داد تکان به پهلوی دُم
اما بشنو اگر زمانی
برطبق ِ سیاست ی جهانی
مجلس شکراب بود و استاد
از شاه نبود راضی و شاد
ابعاد ِ امور ِ اقتصادی
با شاه نداشت وضع عادی
آنروز زبام ِ دفتر ِ پیک
می ریخت به کوچه عرعر ِ پیک
می گفت که : شاه گشته اغفال
کارِ عَلـَم است و کار اقبال !
فی الحال برای صرفه جویی
شایسته بوَد که بی دورویی
یکچند به ریش ِ خود بخندیم
وین دفتر کهنه را ببندیم
زیرا خدمات ِ حزب ی توده
در عهد ِ قدیم بی حدوده
این حزب که قصّه اش دراز است
فعلاً مُدرن و تازه ساز است
در موردی فاز ِ نو بگوئیم
از حزب ِ طراز ِ نو بگوئیم
در غیبت ِ بیست و هفت ساله
بر سُفرهء آش ِ کشک ِ خاله
خوردیم و شدیم چاق و چــِلّه
شد خاله ز دست ِ حزب ذلّه
القصّه شدیم تازه و تر
کردیم بنای حزب ِ دیگر
هرچند که این بنای مزبور
از خِشت ِ قدیم گشت معمور
یعنی ز همان کلوخ ِ پیشین
این حزب دوباره یافت تکوین
انبانه شدیم و باد کردیم
از خویشتن انتقاد کردیم
گفتیم : گذشته ها به ما چه؟
ما را به غم ِ گذشته ها چه؟
با شیوهء کتبی و شفاهی
کردیم غلط ز روسیاهی
خوردیم قسم که بعد از امروز
خائن نشویم مثل ِ دیروز
غافل که زگرگ ، توبه پوچ است
آنکس که خورَد فریب ، لوچ است
غافل که فریب طینت ِ ماست
پیمان شکنی طبیعت ِ ماست
روئیده به روی خاک ، این خار
از تخمهء خائنین ِ اعصار
از تخمهء خواجه های سیّاس
چون «خواجه نظام» و «خواجه عبّاس»
از تخمهء خائن الممالک
امام
(به کیانوری)
لکن چه شده ست؟ کَیفَ حالک؟
آخوند صاحب منصب
نوری زچه در حضور رهبر
امشب زده ای به سیم ِ آخر؟
مکتبی از جناح دوراندیش
ای دوست بس است شرح ِ اسرار
بر اصل ِ قضیّه دست مگذار
امام
جاسوس ِ من ای نبیرَه ی زار
از مطلب ی فوق دست بردار
این نکته که روی آن زدی دست
هرچند خطیر و مغزدار است
لکن تو ز کار ِ تازهء حزب
فیالحال بگوی ، خالی از کذب
کیانوری
با عرض ِ تأسّفات ِ بسیار
درمحضر ارجمند حضّار
طبق ِ نظر ِ امام و اصحاب
با سُلطه به دستگاه ِ اعصاب
در فاز ِ جدید ، حزب ما را
یعنی که روَند ِ ماجرا را
توضیح دهم برای حضّار
حضّار برند کِیف ِ بسیار
(حاضرین برای شنیدن حرف های کیانوری
به دهان او چشم دوخته اند)
در پنجاه و شش ، سال شورش
بردیم به انقلاب یورش
گفتیم : مخالفان گوشیستند
درخدمت ِ راه ِ توده نیستند
دانشجوی انقلابی و خوب
هرگز نکند به شهر آشوب
حزبم تئوریکمان و یکرنگ
فرمود کسی که می زند سنگ
بر شیشهء بانک یا اداره
ساواک در او نفوذ داره
یک فرقه ساواکی ِ جُلُمبُر
هستند گروهِ آژیتاتور
آشوب به پا کنند به تبریز
تا شاه خشن شود چو چنگیز
دیگر ندهد به ما اجازه
تا باز کنیم یک مغازه
وین حزب ِ کبیر را دوباره
تأسیس کنیم با اشاره
با شیوهء استراتژیکی
اعلامیه پخش شد به نیکی
اعلامیه های ما در آنروز
فرمود : نمی شویم پیروز
با تاکتیک و فُرم ِ عهد ِ بوقی
بلواگری و شلوغ پلوغی
باید برویم با مهارت
دنبال ِ گرفتن ِ وزارت
حزب ِ رستاخیز ورای ایسم است
از هر نظری پلورالیسم است
آنجا نظرات ِ خوب و بد هست
باید که فشُرد خوب را دست
در پیش ِ جناح ِ دوراندیش
(با اشاره به ریش خود)
باید که گرو نهاد این ریش
چسبید به آن جناح ِ مزبور
از شاه گرفت قول و منشور
باشد که به شیوه های مشروع
چینیم ز میوه های مطبوع
با شاه دوباره دوست گردیم
یک کالبد و دوپوست گردیم
اینها همه کار ِ حزب ِ ما بود
درخدمت ِ قدرت ِ شما بود
وقتی که زمانه شد دگرگون
اقبال ِ رژیم گشت وارون
باد از سوی دیگری وزان شد
شیخ آمد و شاه ناتوان شد
رفتیم درون ِ هنگ ِ اسلام
برسینه زدیم سنگ ِ اسلام
در خدمت ِ شیخ کار کردیم
خوشرقصی ِ بیشمار کردیم
امام (با لحنی ملایم و کمی آهنگین )
ای نوری پَست ، نورِ دیدَه
لکن خبرش به من رسیدَه
لکن خدمات ِ حزب ِ تودَه
از جانب ِ ما بوَد ستودَه
لکن ز تو یک سئوال دارم
از بهر ِ جواب بی قرارم
کیانوری
(ذوق زده از لحن ملایم امام ، آهنگین)
من نوکرتم قائد ِ اعظم
پامنبرتم قائد ِ اعظم
کمیته مرکزی قربون ِ ریشت
تمام ِ توده ای ها قوم و خویشت
امام (آهنگین )
راستی برا چی اینهمَه مردی؟
هرکاری واسِ من تونستی کردی؟
اسلام را چه کار به حزب ِ تودَه؟
خوش خدمتی هات برای چه بودَه؟
( با لحن آهنگین امام حضار نیز با حرکت شانه هایشان
حالت رقص به خود می گیرند)
(مکتبی ازجناح دوراندیش یک ضرب از زیر منبر کنار صحنه
بیرون می آورد و با ضرب سخنان امام و کیانوری را همراهی می کند)
کیانوری
والاّ چی بِگــَم رهبر ِ پیرم
ای قائد ِ اعظم و کبیرم
امام ِ عصر ِ آگاهی ِ توده
خیلی گُنده ای ، درک ِ تو زوده
میون ِ رهبرا خیلی کبیری
با امپریالیسم کارد و پنیری
(مکتبی از جناح دوراندیش ضرب را به طرف کیانوری پرتاب می کند،
کیانوری ضرب را می گیرد و در حال ضرب گرفتن و رقصیدن ادامه می دهد.
از پشت سر یکی از حضار یک کلاه بوقی قرمز رنگ بر سر کیانوری قرار می دهد)
دردت به جونم که نازنینی
از مائو سری ، عین ِ لنینی
تو دشمن ِ قوم ِ صهیونیستی
شاخ ِ عقب ِ امپریالیستی
قربون ِ بزرگی و کمالت
الان می دهم جواب سئوالت
حزب توده تو خطِ امامه
حزب توده ای خرتو غلامه
مکتب ِ شما و ایدهء ما
نزدیکِ همه حضرت ِ والا
حکومتِ امام تو «راه رشد»ه
جناح پیشروش خیلی دُرشته
ولایت فقیه تو سوسیالیسمه
اصل ِ اوّلِ ماتریالیسمه
دوران ِ کبیر ِ شهرِ مکّه
توی برنامهء کارگری حَکــّه
قانون ِ قصاص ترقیخواهــه
هرکی نمی خواد همکار شاهــه
زن حقّ و حقوقش پیش ِ مَرده
مردا اربابن زنا همه بَرده
هرکس که مخالف ِ حجابــه
حضار
از دستهء ضدّ انقلابــه
کیانوری
گور ِ پدر ِ موتورسواری
قربون ِ قَدِ شترسواری
علم ِ اقتصاد مال ِ اُلاغه
لامپا دشمن ِ روغن چراغه
لامپ ِ برقی از بلادِ کُفره
چنگال را نیارید توی سُفره
صنعت و هنر هست مال ِ حیوون
دانشگاهیا برن تو زندون
ترّقی را میخای تو این مسیره
حضار
هرکی نمی خواد باید بمیره
کیانوری
دستای امام تو خون ِ نابه
حضار
الحق خون ِ ضدّ انقلابه
(خر شروع به عرعر می کند)
کیانوری
ارباب خودم خرت چموشه
پاسدار
(با حمله به کیانوری ، رو به امام
بدخواه ِ خرت وطن فروشه
امام
(شمشیر را بلند می کند ، رو به جمع که شانه هایشان
به علامت ِ رقص تکان می خورد)
ساکت !
بَســَه این قمیش و اطوار
(به کیانوری)
اندازَه و حدّ خود نگه دار
رقاّصی ِ زشت ِ ناستودَه
کافی ست ، رئیس ِ حزب ِ تودَه
با هرزَه گری و بیضَه بازی
ما از تو نمی شویم راضی
پاسدار
(با تهاجم به کیانوری )
خوار...
امام
(حرف او را قطع می کند)
بَســّــّه جوان ِ بی اَرادَه
کلپترَه نگو به این نوادَه
(به کیانوری با تحکّم)
کی گفت به تو اجازَه داری
تا این که تیارت دربیاری؟
این تُنبک ِ ضّد ِ مکتبی را
کی بُردَه به زیرِ منبر ِ ما ؟
اسلام که ضدّ ساز و ضَربَه!
حضّار
این توطئــَه کار ِ شرق و غربــَه
(همراه با عرعر خر حضار دوبار تکرار می کنند ):
لاشرقیـَه لا شرقیـَه لاشرق
لا غربیـَه لاغربیَه لاغرب
امام
(با اشاره دست حضار را به سکوت دعوت می کند)
کافی ست !
(به کیانوری)
چرا جناب ِ نورَک
در مجلس ِ ما زدی به تُنبک ؟
کیانوری
عرضم به حضور ِ رهبریت
با پیشنهاد ِ «اکثریت»
این بنده ز روی حُسن ِ تدبیر
تُنبک زده ام برای تغییر
امام
تغییر ِ چه ؟ ای الاغ ِ سرکش!
کیانوری
تغییرِ فضای این نمایش
چون دید حقیر ، جمله حُضّار
از آنچه که بنده کرد اقرار
آزرده شدند و بحث ِ بنده
شد خسته کننده و زننده ،
این بنده بنا به حُسن ِ تاکتیک
با شمّ ِ غریب ِ دیپلماتیک
می خواست به قیمت ِ فضاحت
حضّار کنند استراحت
زینروی از این قضیّه مقصود
آتراکسیون ِ نمایشی بود
یک مقصد ِ دیگری که نوکر
از تاکتیک ی فوق داشت در سر
این بود که دشمنان ِ اسلام
گیرند ز کار ِ بنده الهام
آیند به روی صحنه با شوق
رقص ِ شُتری کنند با ذوق
تا امپریالیسم لامروّت
آواره شود از این ولایت
کفّار شوند مُنفرد تر
تحکیم شود حکومت ِ خر
(خر شروع به عرعر می کند، کیانوری به رسم تعظیم
به طرف صدای خر خم می شود)
امام
(با اشاره ء دست خر را ساکت می کند ، رو به کیانوری)
نقل است که گرگ زادَه گُرگــَه
این زیرکی از پدر بزرگــَه
الحق که به حیلــَه اوستادی
افسوس که طبل ِ پُر زبادی
این منطق ِ دستمال و بوســـَه
سوغات ِ مسافرت به روســـَه؟
کیانوری
نه خیر جناب ِ رهبر ِ پیر
امام
پس چیست ؟ بگو بدون ِ تزویر
کیانوری
در پاسخ ِ این سئوال ِ رهبر
باید بزنم به سیم ی آخر
آخوند صاحب منصب
یکبار دگر جناب ِ نوری
خود را زده ای به بی شعوری؟
پاسدار
راس راســّی اُلاغوف ِ زبون باز
همچین...
امام
(حرف او را قطع می کند)
بســَه حرف ِ صدتا یه غاز
(به کیانوری)
نوری به حضور ِ ما و حضّار
وحشت نکن از سئوال ِ دشوار
لکن چو گروه ِ «اکثریّت»
لبیک بگو به رهبریت
کیانوری
لبیک ، امام ِ ابرومند
خارج ز حدود ِ صحنه هرچند
هستند مخالفین ِ بسیار
با اینهمه این سگ ِ سیهکار
با تکیه به رهبر ِ خردمند
گوید به امام ، مطلبی چند
با این که جناب ِ ماکیاول
در مورد پاسخ ِ مسائل
شخصاً به بنده داده اندرز
تا پیچ ِ دروغ را کنم هرز
با اینهمه مطلبی که فعلاً
در محضرِ حاضرین شفاهاً
بسیار دقیق می دهم شرح
جز راست در آن نمی شود طرح
البته که من امیدوارم
تا برخرِ حزب ِ ما سوارم
در جنب ِ ستون ِ سرمقالات
بخش ِ چپ ِ پاسخ ِ سئوالات
در صفحهء روزنامهء ما
کتباً دهم جواب ِ آن را
تا جیره خوران ِ حزب ِ توده
با شیوهء جالب و ستوده
کوبند برای ثبت ِ تاریخ
بر سردرِ هرطویله با میخ
وقتی که امام در نجف بود
خورجین ِ خرش پر از علف بود
درخاک ِ عراق ، حزب ِ بنده
مخفی ز چرنده و پرنده
با تیمور ِ بختیار ِ معروف
اوقات ِ عزیز کرد مصروف
در آن جلسات ِ مخفیانه
جزو سخنان ِ محرمانه
این بود که حزب ِ ما و آن پَست
با شخص ِ شما شویم همدست
با شیوۀ استراتژیکی
تیمور و من و زنم ، شریکی
یک شرکت ِ تازه باز کردیم
شش باب مغازه باز کردیم
این شرکت ِ بختیار و بنده
تأسیس نشد برای خنده
هرچند ز بُن خراب بودیم
در خدمت ِ انقلاب بودیم
با تاکتیک ِ بی رقیب و تازه
مشغول ِ به کار شد مغازه
البته بنا به امر ارباب
دکّان ِ دونبشه بود هرباب
تا مُشکل ِ مُشتری شود حل
راضی برود ز هردو مدخل
زینروی مغازه های مزبور
کوشید که تا به حدّ مقدور
اجناس ِ عجیب و جور واجور
بابِ دل ِ جملگی کند جور
تیمور که مردِ مُنحصر بود
سمپات ِ جناب ِ هیتلر بود
این بنده که عاشق ِ لنین بود
مُشتاق ِ سبیل ِ استالین بود
ناچار در این مکاره بازار
اجناس ِ دوگانه گشت انبار
یک نبش کتاب سوسیالیستی
یک نبش رسالهء فاشیستی
یک نبش جراید «پروگرس»
یک نبش زکلیّات ِ اس اس
باری ، طرفین ِ هردوبازی
بودند از این مغازه راضی
یک چند بر این روال بودیم
آلودهء ابتذال بودیم
تا این که شبی جناب ِ تیمور
در بزم ِ شراب و سفرهء سور
در حالت ِ شاد و نیمه مستی
بر شانهء من نهاد دستی
چون طبق ِ سُنن به حدّ مقدور
ساواک زده بود جمع ِ مزبور
تیمور به تاکتیک ِ خنده
سر بُرد به زیر گوش ِ بنده
بعد از هیجان و سینه صافی
فرمود دونبش نیست کافی
باید که ز روی حُسن ِ تشخیص
یک نبش ِ دگر کنیم تأسیس
گفتم : خبری جدید داری؟
تیمور به بنده گفت : آری
گفتم که : بگوی جان ِ تیمور
فرمود : نه
من کمی شدم بور
گفتم : دِ بگوی بیقرارم
فرمود : نه ، من قرار دارم !
برخاست ز مجلس و برون شد
قلب ِ من از این قضیّه خون شد
امام
مِس مِس نکن ای نوادَه ی من
کم گوی و گُزیدَه گوی لکن
دست از سرِ شاخ و برگ بردار
چون نفع نمی بری از این کار
کیانوری
چون نکتهء این امام ِ معبود
بسیار بموقع و بجا بود
طبق ِ نظر امام ِ اعظم
از حاشیه جات می کنم کم
باری پس از آن شب ِ کذایی
در موقع ِ صرف ِ ناشتایی
یک تقّ ِ بزرگ و یک تَق ِ خُرد
از حلقهء نقره ای به در خورد
گفتم به زنم که هست اینجور
کوبیدن ِ درب کار ِ تیمور
تیمور رسید و دست ِ خود را
چون هیتلریون گرفت بالا
ما نیز بنا به حُسن ِ تاکتیک
دادیم سلام ِ هیتلری ، شیک!
تیمور نشست و ما نشستیم
شش بطری آب جو شکستیم
چون گرم شدیم و صحبت ِ ما
گُل کرد و کمی گرفت بالا
گفتم به جناب ِ هیتلر زاد
ای ننگ به شاه !
گفت : بـِش باد !
گفتم که من و تو هردوتایی
داریم صفات ِ ضدّ شاهی
گفتا که : صحیح !
گفتم : ای مرد
باید که یکی شد و عمل کرد
دررفت ز کوره گفت : زِکــّی
فعلاً که من و توایم یکــّی
داریم مغازه های مرغوب
هرباب ، دونبش ، جالب و خوب
این شرکت ِ ما نه تاکتیکی ست
یک شرکت ِ استراتژیکی ست
چون بحث ِ مغازه طرح گردید
بی وقفه حقیر مصلحت دید
تا بابت ِ مطلب ِ گذشته
مطرح شده در شب ِ گذشته
درمورد کار و بار ِ شرکت
یکبار دگر کنیم صحبت
گفتم که : خبرچه بود تیمور ؟
از نبش ِ جدید چیست منظور؟
فرمود : خبر رسیده از قم
ناچار لزوم ِ نبش ِ سوم
بسیار ضروری است و فوری
گفتم که : بله ! ولی چطوری؟
فرمود که دُور ، دُور ِ شیخ است
باید که نداد فرصت از دست
گفتم که : درست ! گفت : آری !
گفتم : خبر ِ دقیق داری ؟
راپُرت ِ تو از کدام اُفیس است؟
فرمود : خبر ز انگلیس است
خوشحال شدم ز حرف ِ تیمور
گفتم به زنم : بیار انگور
چون میوه رسید و صرف کردیم
یکچند سکوت ِ ژرف کردیم
در حین ِ سکوت کردم اقدام
در دادن ِ طرح یک پروگرام
گفتم که : ببین جناب تیمور
باطرح ِ بنای نبش ِ مزبور
این بنده مخالفت ندارم
برعکس مضّر و پافشارم
این نبش که استراتژیکی ست
ملزوم ِ تجارت ِ شریکی ست
در ضمن ِ سخن ، جناب ِ بنده
در فکر، عوض نمود دنده
بوقی زد و گاز داد و زد پیش
ترمز بنمود و گفت با خویش
این نبش بود زمینه سازی
بر ضدّ ِ سران ِ بورژوازی
در توی دل انقلاب کردم
یک جعبهء قند آب کردم
گفتم به خودم که پنجهء ما
فردا بخورد به ظرف ِ حلوا
انگشت کنیم چرب و شیرین
با شیرهء شیخ و روغن ِ دین
آزاد شدم ز فکر مزبور
گفتم به جناب ِ شخص ِ تیمور
تا بابت ِ نبش ِ نامبرده
تقدیم کند چِک ِ سپُرده
تا وجه به حزب ِ ما سپاریم
یک نبش ِ دگر بنا گذاریم
تیمور که پول داشت یامُفت
فوراً چکی کشید ، هنگفت
مریم زن ِ انقلابی ِ من
قاپید و نهاد زیر ِ دامن
این بنده که سخت اوستادم
چون هیتلریون سلام دادم
تیمور سلام داد و برخاست
فرمود که : وقت ِ رفتن ِ ماست
درموردِ کار ِ نبش ِ مزبور
تأکید دوباره کرد تیمور
گفتم که : مخور غم ِ اضافی
اقدام کنم به حدّ ِ کافی
یک کنگره از سران ِ حزبم
شش روز ِ دگر کنم فراهم
در حزب ، امور نبش ِ مزبور
مطرح شود و دهیم دستور
تا زیر ِ لوای حزب ِ توده
آن نبش ِ سوم شود گشوده
امام
این مغلَطــَه بود ای نوادَه
یا سفسَطَه های بی اَرادَه؟
لکن زچه باب اصل ِ موضوع
در بحث ِ تو گشته است ممنوع ؟
کیانوری
ای آمده از قرون ِ وسطی
درگاه ِ امام ، رهبر ما
ای با تو چماق گشت ترویج
احساس ِ الاغ گشت تهییج
ای با تو عدالت ِ الهی
پوشید لباس ِ روسیاهی
ای با تو خیانت و خباثت
گردید حفاظت و حراست
وی با تو شرافت و درستی
گشتند بلای تندرستی
القصـه امام ِ نابکارم
من نوکر ِ پَست ِ خالدارم
یک خال به راست ، روی بازو
یک خال به چپ ، کنار ابرو
بر بازوی راست می دهم لَم
با چشمک ِ چپ به چپ شوم خـَم
این لُبّ و اساس ِ کار بنده ست
زینروی ببخش اگر زننده ست
این سفسطه نیست ، دیپلماسی ست
دیسکور ِ مدوّن ِ سیاسی ست
سی سال ِ تمام کوشش و کار
در مکتب ِ آشنا و اغیار
به اضافه ی بیست قرن پَستی
بر عُنصر ِ حق درازدستی
از مکتب ِ ما در این زمانه
پرداخته مکتبی یگانه
این مکتب ِ ما که توده ایسم است
ننگ آور ِ نام ِ سوسیالسیم است
آخوند صاحب منصب
(به امام)
قربان ...
امام
چه ؟
آخوند صاحب منصب
چرا طرف مکرّر
بی وقفه بر این خط ِ مدوّر
هی دایره می زند چو پرگار؟
منظور چه دارد او از این کار؟
کیانوری
(دست و پاس خود را گم کرده است . من من کنان)
قُر... قُر...
امام
(به کیانوری)
بَسـَه قُرّ و قــُــرّ مذبوح
(به آخوند صاحب منصب )
بگذار طرف به وجه مشروح
توضیح دهد ...
کیانوری
(فوراً)
فدات گردم
ای من شپش ِ عبات گردم
ای من ...
امام (
حرف او را قطع می کند)
بَـــســَه
پاسدار
(با تهاجم )
تُف به قبر ...
امام
(به پاسدار)
کافی ست
دشنام نده پسر
مکتبی از جناح دور اندیش
روا نیست !
(خر شروع به عرعر می کند)
امام
(درحالیکه با اشارهء دست خر را ساکت
می کند ، به کیانوری )
دنبال بکن روایتت را
تاریخچه و حکایتت را
کیانوری
بله...
(به پاسدار نگاه می کند)
به امید اینکه دیگر
در محضر ی باشکوه ِ رهبر
بر این خط ِ «راه ِ رُشدِ » آقا
کمتر بزنند بر سر ِ ما
سخت است به روی باسن و پوست
شلاّق ِ مُدام خوردن از دوست
اکنون که امام بار دیگر
داده ست به ما جواز ِ منبر
با قوّت ِ قلب ، نزد ِ بانی
دنبال کنیم روضه خوانی
القصّه برای نبش ی سوّم
از یاد ِ نجف گرفته تا قُم
با همّت ِ خاص ِ حزب ِ توده
شد کنگرهء کذا گشوده
آن کنگره مُثمر ِ ثمر بود
در کُنگره حزب ِ بنده فرمود
تا نبش ِ دگر گشوده گردد
مایملکِ حزب توده گردد
باری ، به کنار ِ هر مغازه
کردیم بنای نبش ِ تازه
در نبش جدید حزبِ محبوب
آورد رساله جات ِ مرغوب
القصه کتاب های تازه
شد زینت ِ حُجره و مغازه
توضیح ِ مسائل ِ فراوان
تذهیب به نقش های الوان
چاپ ِ قم و طبع ِ شیخ ابوالپشم
زرکوب به جلد ِ چرمی و یشم
صدها کُتُب ِ نفیس و خوش خط
در بارهء امر بول و غایط
ازچاپ ِ قدیم و چاپ ِ تازه
بودند درون ِ هر مغازه
آن جلد که صدر ِ جلد ها بود
مرقومهء کاشف الغطا بود
تحریر وسیله چاپ ِ شاهی
تنبیه طویله ، جلد ِ کاهی
شش جلد ز مخزن النجاسات
نُه جلد ز مدخَل المَبالات
یک جلد ز ابترالحمارین
شش جلد ز احمق الحقارین
یک جلدِ کتاب ِ چوب ِ غلیان
درباب وصال ِ حور و غلمان
یک جلد ِ نفیس کشف ِ اسرار
درباب ِ امور ِ صیغه بازار
شش جلد ولایت الُفِقاهــَه
نُه جلد بلاهت اُلسّفاهه
ده جلد کتاب ِ سرقت الوقف
در باب ِ رَه ِ فرار از سقف
نُه جلد کتاب ِ غیر مرئی
در مسئلهء کلاه شرعی
یک جلد کتاب التجاهُل
فی مورد ِ ارجح التناول
شش جلد کتاب ِ حیدری کُش
در مورد ِ بحث ِ نعمتی خوش
نُه جلد کتاب نعمتی کُش
درباب ِ امور حیدری خوش
نُه جلد کتاب ِ الچُماقات
دربارهء رفع ِ اختلافات
شش جلد کتاب ِ العُلوفه
در مورد ِ مرغزار ِ کوفه
نُه جلد کتاب کسب ِ مشروع
در حُسن ِ معاملات ِ ممنوع
دَه جلد کتاب سرقة ُالمال
در باب ِ امور ِ ضبطِ اموال
یک جلد کتاب ِ حُرمــةُالبوق
در ردّ امور سرقــةُالدوغ
یک جلد کتاب صنعت اُلسّیخ
در مورد ِ آفتابه و میخ
ده جلد اکابر اُلمعاصر
در مدح ِ عظایم اُلاَجامر
پنجاه و دو جلد از رسالات
فی مورد نفع ِ ابتذالات
هفتاد و دوجلد باطل اُلسّحر
در مورد جلب ِ کینه یا مِهر
در ضمن به جاست از دل و جان
اقرار کنم بدون کتمان
کز جلد ِ اخیر ، بهره بسیار
بگرفت حقیر ِ آبرودار
آموخت به من کتاب ِ مزبور
تا کینه به کافران کنم جور
در ضمن کنم دوباره اقدام
در مورد ِ جلب ّ مِهر ِ اسلام
القصّه ازین قبیل آثار
بودند مجلّدات ِ بسیار
از جمله کتاب ِ مکتب اُلکشک
درمورد ِ دوغ ِ ترش در مشک
امام
بهر ِ چه نبوده است لکن
دیوان ِ مآثر ِ خود ِ من؟
کیانوری
قربان امام ، این چه حرفی ست؟
راوی ز مخالفین ِ سُنّی ست !
دیوان ِ تو چاپ ِ موشه دایان
بالای کتاب ِ بینوایان
جا داشت به صدر ِ هرمغازه
زرکوفته با طلای تازه
امام
صد مرتبه مرحبا نوادَه
الحق که تویی سفیه زادَه
کیانوری
ای رهبر ِ انقلابی ِ ما
لازم به سپاس نیست اصلا
سمپاتی ِ ما برای اسلام
از علم ِ شما گرفته الهام
وقتی که حقیر در مغازه
می خواند کتاب های تازه
فهمید که خواب ِ خواب بوده
تا سینه به فاضلاب بوده
با حربهء انتقاد از خود
احوال ِ حقیر منقلب شد
گفتیم به خود که : حزب توده
درجستجوی سراب بوده
کنون که گرفته است الهام
از علم امام و گنج ِ اسلام
باید که شود زخواب بیدار
دیگر نرود به راه ِ کُفــّار
زینروی شدیم نومسلمان
مشتاق بهشت و حور و غلمان
گشتیم به راه تازه مفتون
رفتیم ز فاضلاب بیرون
در جستجوی بهشت ِ موعود
فرمان ِ امام رهنما بود
در خطّ ِ امام خواب رفتیم
با فرق به منجلاب رفتیم
رفتیم ، ولی نه تاکتیکی
یک رفتن ِ استراتژیکی
امام
اقدام تو ای نوادَه ی من
بسیار مبارک است و احسن
الحق که حضور توست عالی
خوش آمده ای به این حوالی
در حیطهء منجلاب خوش باش
کیانوری (ذوق زده به امام )
ای کاش خر تو بودم ... ای کاش
(خر به علامت ِ اعتراض شروع به عرعر می کند.
امام با اشارهء دست او را ساکت می کند)
امام
لکن خر من اگرچه عالی ست
خوش عرعر و تیز و گــُل باقالی ست
با اینهمه اختلاف ِ بسیار
بین ِ تو و اوست ، ای علف خوار!
این خر که نه غرب دیدَه نا شرق
در غرب نه زرق دیدَه نه برق
در باب ِ امور دیپلماسی
یا کسب ِ معارف ِ سیاسی
این خر نشنیدَه هیچ مطلب
نه مدرسَه دیدَه و نه مکتب
نه خواندَه علوم ِ مارکسیستی
نه دیدَه کلاس ِ سوسیالیستی
نه رهبرِ حزب ِ تودَه بودَه
نه رهبریت هوس نمودَه
نه برلن ِ شرق بودَه نه رُم
نه کنگرَه دیدَه ، نه پلونوم
نه گفتَه که اهل ِ انقلابَه
نه دشمن ِ ضدّ ِ انقلابــَه
لکن تو که رند ِ روزگاری
هم عالِم و هم اوتول سواری
هم اهل ِ کشیدن ِ چماقی
هم اهل ِ مکیدن ِ سماقی
نام ِ تو مدام می شود ذکر
در طایفهء منوّرالفکر
زین روی به روزگار ِ فعلی
مانند ِ تو لازم است خیلی
یک رأس ِ تو را من ای برادر
تعویض نمی کنم به صد خر
کیانوری
(ذوق زده ، درحایکه دستهای امام را می بوسد )
مرسی پدرم ، هزار مرسی
هرلحظه هزاربار مرسی
آخوند صاحب منصب
(در حالیکه از رفتار کیانوری و نزدیک شدن او به امام عصبانی ست)
ای رهبر ِ امّت ، ای امامت
یک لحظه به من بده اجازت
تا بهر نجات ِ جان ِ اسلام
در گفتن ِ حق نمایم اقدام
(امام
با اشارهء دست به او اجازه می دهد
این مرد که سخت بیضَه باز است
زیراب زن و زبان دراز است
هرچند مکرر است حرفم
لبریز شده دوباره ظرفم
این مرد تعلقّش عیانـَه
هرچند که خوش سر و زبانــَه
خوشرقصی ِ خرس ، بی تمنّا
تاریخ ندیده است اصلا
امام
(با اشارهء دست او را ساکت می کند)
کافی ست ...
کیانوری
ببین چه سکتاریسمی !
پاسدار
(با تهاجم)
زرشک ! چی شد ؟ ببین چی چیسمی ؟
امام (
با اشارهء دست جلو پاسدار را می گیرد)
لکن نکنید جار و جنجال
باید بشود به ماه شوّال
این غائلَه ختم و با مودّت
لکن همگی کنید وحدت
(آخوند صاحب منصب عصبی ست ، کیانوری تعظیم کمی کند)
امام
(از کیانوری دلجویی می کند)
لکن نهَراس ای نوادَه
ای نوکر ِ نابکار زادَه
در تحت ِ منی تو در حمایَه
جا می دهمت به زیر خایــَه *
(در نسخهء بدل ظاهراً «برای رعایت ادب» آمده است «سایـَه»)*
لکن تو بدون ترس و تشویش
دنبال نمای قصّهء خویش
تا حال هرآنچه شرح کردی
مقطوع و بریدَه طرح کردی
ما هرچه که از شما شنیدیم
درباب ِ گذشته ها شنیدیم
درباب ِ حکومت ِ الهی
دوران ِ کبیر ِ شیخ شاهی
راز تو و کار حزب متبوع
ابراز نشد به وجه مشروح
لکن پس از این بدون جنجال
بسیار صریح و فارغ احوال
از حزب بگوی ای نوادَه
در عصر ِ جدیدة ُالولادَه
این عصر ِ پلید ِ روسیاهی
منسوب به دورهء الهی
کیانوری
با عرض ِ تشکرات ِ دیگر
خوشحالم از اینکه نزد ِ رهبر
در طّی ِ مذاکرات ِ پیشین
تاریخچهء حزب گشت تدوین
این آرزوی همیشه ء ما
در دورهء بسمه ِ تعالی
در خط ِ امام و سایهء دین
انجام گرفت و گشت تأمین
فی الحال مدوّن است و منظوم
تا بهره برَند اهل ِ مفهوم
اکنون که جناب ِ حزب توده
تدوین ِ گذشته ها نموده
از جانب ِ حزب ، این سگ ِ پست
در نزدِ شما وظیفه مند است
تا اینکه دوباره نزد رهبر
اعلام کند قوی تر از خر
این نکته که حزب ِ خائن ِ ما
کرده ست هرآنچه تا به حالا
گر خوب و اگر که ناروا بود
در خدمت ِ قدرت ِ شما بود
در دورۀ این امام ِ حاضر
خلق است به چشم ِ باز ناظر
خوشرقصی ما نه تاکتیکی ست
یک بالهء استراتژیکی ست
وقتی که نمود شیخ و قاری
بیگانگی از شـُترسواری
با پُمپ ِ زمانه گشت پرباد
پالان به خر ِ مُراد بنهاد
از گور پلید و کهنۀ خویش
خارج شد و پا نهاد در پیش
در حیطۀ منصب ِ زعامت
بنشست به مرکب امامت
فرمود که عصر ، عصر ریش است
بیگانهء ریش خصم ِ خویش است
فرمود که دور ، دور ِ پشم است
بی پشم ، سزای قهر و خشم است
فوراً حقیر و حزب متبوع
اعلامیه ای به رنگ ِ مدفوع
صادر بنمود و داد فرمان
تا پخش شود به مُلک ِ ایران
فرمود که : صبح ِ آفتابی ست
وین نهضت ِ پشم ، انقلابی ست
پشمیسم که جنبشی ست عالی
با رهبری جناب ِ والی
بسیار عمیق و رادیکال است
ملّی کُش و ضّد ِ لیبرال است
امام
خوب جان بکن ای جناب ِ نوری
فی الحال به ما بگو چه جوری ـ
با مکتب ِ خود وداع کردید
از مکتب ِ ما دفاع کردید؟
کیانوری
قربان ، من ِ سگ به وجه عالی
معروض شدم به عرض ِ والی ...
امام
لکن تو بسیط وار و مشروح
حرفی نزدی ز حزب متبوع
از موضع ِ حزب ، تا به حالا ،
درباب ِ رژیم ِ حق تعالی
یک نکته نکرده ای اشارَه
ای نوری پَست ِ بی قوارَه
پاسدار
پُف ...
امام
(به پاسدار)
باز شلوغ می کنی تو ؟
هی باد به بوق می کنی تو ؟
(به کیانوری )
توضیح بده مواضع حزب
کیانوری
ای چشم ...
امام
ولی بدور از کذب
کیانوری
وقتی که شدیم نومسلمان
با عشق ی وصال ِ حور و غلمان
یکبار دگر به سبک ِ سابق
چون دورهء شاه یا مصدق
با شرم و حیا وداع کردیم
خوشرقصی ِ ارتجاع کردیم
گشتیم پزشگ ِ باشرافت
رفتیم سراغ ِ دفع ِ آفت
آمادهء کارزار گشتیم
آمپول زن ِ روزگار گشتیم
زیر نظر ِ حقیر ِ محبوب
کردیم جذام ِ کهنه را خوب
حزبم که حکیم ِ آشنا بود
دارنهء نُسخهء دوا بود
این دکتر خوب ِ باستانی
گردید به سبک ِ آنچنانی
با مقصد ِ استراتژیکی
انژکتور ِ ایدئولوژیکی
فرمود : فقیه رادیکاله
بدخواه ِ فقیه لیبراله
با بینش ِ علمی و فقاهت
تبدیل به علم شد وقاحت
پاک و تئوریزه شد جنایت
جمهوری ناب شد ولایت
افتاد به « راه رشد » و هی کرد
یک شب ره ِ بیست ساله طی کرد
گشتیم سوار ، دولاّ دولاّ
بر گُردهء مرغ ِ ایت الله
هر رند که بُرد پی به این راز
می خواست که تا کنیم پرواز
گفتیم : شتر پریدنی نیست
پرواز ِ شتر که دیدنی نیست
گفتند : عجب ! اگر چنین است
وین بارکش ِ روی زمین است
پس این دو سه نعش ِ شیخ ِ مُرده
باری ست که هیچکس نبُرده
بردار و ببر ازین ولایت
تا پاک شوی زهر جنایت
این نعش ِ پلید را از ایران
بردار و ببر به مُلک ِ افغان
تا رهبر انقلاب گردند
انترناسیونال ِ ناب گردند
امام
وقتی که شما چنین شنفتید
این طایفـَه را چه چیز گفتید ؟
کیانوری
پیداست ، امامت ِ مکرّم
دادیم جواب ِ خوب و مُحکم
گفتیم که : مرغ باربر نیست
هستید مگر خر ؟ این که خر نیست !
البته نمانـَد این نگفته
کاین دستهء رند ، شُسته رُفته
گفتند که خر تویی و پیرت
با جدّت و رهبر ِ کبیرت
وقتی که ریاست ِ بنی صدر
درپیش ِ امام بود پرقدر
یا اینکه هنوز قدرتی داشت
جمهوریت و ریاستی داشت
گفتیم که : شخص ِ باسواد است
دارندهء رأی اعتماد است
بردیم به عرش جایگاهش
گفتیم که هست پایگاهش
در بین ِ گروه های ملی
بخش ِ چپ ِ بورژوای ملّی
وینگونه میان ِ هرمقاله
گفتتیم که : خیلی رادیکاله
شخصی ست لبالب از کمالات
محبوب ، مصدقی ، دموکرات
البته که حزب ِ بنده یکقدر
می کرد گلایه از بنی صدر
از جمله به وقت ِ گوشمالی
در حرف ، به کشور ِ شمالی
یا حمله به دوستان ِ افغان
یا صحبت ِ مردم ِ لهستان
با اینهمه داشت این بنی صدر
در بحث و مقاله های ما قدر
اما بشنو ادامۀ راز
چون سُفرهء دل نموده ام باز
آنگاه که مات شد بنی صدر
جمهور امام گشت بی صدر
افتاد به دست ِ شیخ کشتی
گردید خدایگان بهشتی
ارگان ِ کمیته مرکزی زود
از جانب ِ این حقیر فرمود :
امام
لکن به حضور ما بگو زود
این حزبِ طراز نو چه فرمود ؟
کیانوری
فرمود : به جان ِ ریش ِ آقا
پیشگویی ما به پیش ِ آقا
آن بود که این رئیس ِ جمهور
از خطّ امام می شود دور
یک شب همه با جمیع یاران
رفتیم سوی دِه ِ جماران
البته نه گفته ، نه شنوده
نه با یونیفرم ِ حزب ِ توده
رفتیم سوی امام ِ افضل
هرفرد به جامهء مبدّل
آنروز ولادت ِ نبی بود
دیدار ِ گروه مکتبی بود
زینرو همه در لباس مُلا
رفتیم به نزد ِ آیت الله
ناگفته نماند اینکه آنروز
گرگان ِ کبیر ِ پوستین دوز
بودند ز هرطرف فراوان
در جامهء نرم ِ گوسفندان
از جملهء خائنین ِ بسیار
من بودم و فرّخ ِ نگهدار
آخوند صاحب منصب
دیدید امام امت ِ من
حقّ است همه کنایت ِ من
ای قوم ِ شریر ضدّ دینند
با جامهء دوست در کمین اند
وقتی که امام می رود خواب
ایند سراغ حوض و زیراب
تا رشتهء ما شوند پنبه
وین طایفه پر کنند زنبه
مکتبی از جناح دور اندیش
(به آخوند صاحب منصب )
چون پرده ی پیش ای برادر
ازبهر چه در حضور رهبر
هی آیهء یأس می تراشی
ما را دل و قلوه می خراشی؟
(با اشاره به کیانوری )
این شخص ِ شخیص ، مرد ِ پاکی ست
تارخ بر این کلام حاکی ست
این حزب که نوکر است ما را
بهتر ز برادر است ما را
وین نوکری ، آشکار و مکتوم
برما همه گشته است معلوم
باید همگی به سعّۀ صدر
دانیم ز جمع ِ نوکران قدر
هرچند که مذهبی نباشند
یا مؤمن و مکتبی نباشند
از اسم ِ طراز ِ نو نترسید
هرلحظه به ساز ِ نو نرقصید
این نام بهانه است و بازی ست
دکّان زنی و مغازه سازی ست
حزبی که غم ِ نهار دارد
با کارگران چکار دارد؟
گوینده
حزبی که ز رهبر و رئیسش
وز پادو و جمع ِ کاسه لیسش
با مستی ِ یک پیاله نوشی
گیرند ره ِ وطن فروشی
حزبی که به خلق می کند پشت
بر سینهء خلق می زند مُشت
حزبی که به استناد ِ سابق
زد سیلی ی سخت بر مصدق
حزبی که فروخت افسران را
دلباخته و دلاوران را
پرورد جناب شهریاری
وین قرّه سگ سیاهکاری
زد خنجر ِ استراتژیکی
بر پیکر جنبش چریکی
حزبی که به گاهواره پرورد
دلفانی خودفروش ِ نامرد
تا هرزه پلیس ِ شاه گردد
ساواکی روسیاه گردد
بالا بزند سرآستین را
تحویل دهد مجاهدین را
حزبی که به شیخ گشت پابوس
تقدیم ِ فقیه کرد جاسوس
حزبی که در اوج ِ بی حیایی
زد ضربه به جنبش فدایی
پرورد به دامن ِ گنهکار
فرخنده و فرخ نگهدار
تا خائن ِ روزگار گردند
جاسوس ِ سیاهکار گردند
حزبی که علیه جنبش کـُرد
جاسوس میان ِ کـُردها بُرد
حزبی که در «اتحّادمردم »
زد غنج بر انقیاد ِ مردم
حزبی که بنا به گفتهء خود
همدست ِ پلید ِ جانیان شد
در فکر ِ شکار ِ نفرت آلود
بر معبر و کوچه در کمین بود
تا وام ِ گذشته واگذارد
یک نسل به قاتلین سپارد
تا در پی کشف ِ خانۀ رزم
با شیخ رود به سفرۀ بزم
از شیخ بگیرد استخوانی
وآلوده به خون ِ خلق نانی
مکتبی از جناح ِ دوراندیش
این دایهء مهربان تر از مام
شایستهء هدیه است و انعام
این تندی و خشم را نشاید
با او سخنان ِ نرم باید
امام
(به مکتبی از جناح دوراندیش)
لکن نظرت متین و والاست
این نطق تو بود جملگی راست
فرمود به ما خدای ذی الاَمر
وشاورهُم مُدام فی الامر
حرفی که زدی به نصّ ِ گویا
می گفت که جایز است شورا
وقتی که من و گروه لاقدر
قطب زاده و یزدی بنی صدر
بودیم به سرزمین ِ کفّار
آخوند صاحب منصب
(درگوشی به امام )
در پیش عدو مگوی اسرار
امام
(به آخوند صاحب منصب )
اسرار ِ بزرگ ِ نوفل لو شاتو
پیچیدهَ به کوه و دشت چون هو
(رو به دیگران )
بله به کجا رسید گفتار ؟
کیانوری
(با عجله)
ای رهبر من به شهر ِ کـفــّار
امام
لکن به دیار ِ کُفر بودیم
آنجا زد و بند بودیم
بودند خبرنگار ِ بسیار
از مُسلِم و از یهود و کـُفــّار
در پای درخت ِ سیب و انجیر
بودیم نشسته و زمین گیر
البته که فرشهای عالی
بودند به زیر پای والی
از فرش ِ اصیل ِ شهر ِ کاشان
یا قالی ِ خطـّهء صفاهان
پیداست که پول ، دستـَه دستـَه
چک های سفید ، بـَسته بـَستــَه
از مردم ِ مؤمن و هوادار
یعنی که ز حاجیان و تجّار
می ریخت به زیر فرش اسلام
تا پیر و جوان شوند اِطعام
یعنی که خبربر و خبرگیر
آیند و شوند جملگی سیر
تا کار فقیه پا بگیرد
ملاّ توی کاخ جا بگیرد
هرجا وی قیمه و چلو بود
روزنامه و فیلم و رادیو بود
یک ساقی ِ خوب ِ باسلیقه
ملبوس به ژیلت و جلیقـَه
می داد به جمع ِ حاضران شیر
با شربت ِسیب و آب ِ انجیر
پُر شربت و شیر بود لیوان
از گاو ِ هویزر و سولیوان
اطراف من و مشاورانم
یاران صدیق و مهربانم
عُمـّال ِ خبربر و خبرگیر
دارندهء طبل و بوق و آژیر
بودند همـَه ز صبح تا شام
در خدمت ِ انقلاب ِ اسلام
یک شب به حریم ِ نوفل لو شاتو
آمد سوی من اریک رولو
این شخص که مُخبر لوموند است
تعظیم به ما نمود و بنشست
شب بود دراز ، چون شب ِ قدر
قطب زاده و یزدی و بنی صدر
این هرسه مترجمان ِ دیرین
با لحن ِ خوش و زبان ِ شیرین
با سبک ِ اصیل ِ ماستمالی
گشتند مترجمان ِ والی
حضار
ای حضرت ِ رهبر گرانقدر
انقدر مگوی از بنی صدر
از یزدی و شخص ِ قطب زاده
این مکتب و دین گرو نهاده
لامذهبیون ِ ضدِّ مکتب
غربی شدگان ِ شرق مشرب
افعی شدگان ِ دیپلماسی
دارندَه ی دیپلم ِ سیاسی
(حضار ساکت می شوند ، اما کیانوری ادامه می دهد)
کیانوری
مشاطه گران ِ لیبرالیست
بر ضدّ امام ِ رادیکالیست
امام (
به جمع)
لکن خفــَه شید هَمــــَه با هم
با شخص ِ امام ، پس شما هم
دارید سر ِ زبان درازی
با دُمب ِ اسد کنید بازی؟
(خر شروع به عرعر می کند )
امام
(با اشاره دست خر را ساکت می کند ، لحظه ای
سکوت برقرار می شود)
لکن بَـســَه ، حرف ما کجا بود؟
کیانوری
(فوراً)
آنجا که لوموند با شما بود
.............................................................................
ادامه دارد
آخرین بخش مجلس سوم را در قسمت پنجم بخوانید
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire